Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18607 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 24374 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, davacının, davalı belediyeye ait iş yerinde firma elemanı olarak çeşitli işlerde çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik ile sona erdiğini belirterek, müvekkilinin kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekilleri, ayrı ayrı davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, istekler kısmen hüküm altına alınmıştır.Temyiz:Kararı davalılar avukatları temyiz etmiştir. Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında kıdem tazminatı hesabına esas alınan ücret seviyesi hususunda ihtilaf mevcuttur. Asgari geçim indirimi, işçiye işveren tarafından sağlanan ilave bir menfaat olmayıp işçinin ücretinden kesilen vergiden yapılan bir indirim niteliğinde olduğundan, kıdem tazminatına esas ücrete giydirilmesi hatalıdır. Kıdem tazminatından damga vergisi dışında herhangi bir vergi kesintisi yapılmadığından, giydirilmiş ücretin hesabında asgari geçim indiriminin son brüt ücrete dahil edilmemesi gerekir. Hükme dayanak bilirkişi ./..raporunda esas alınan brüt 978,60 TL asgari ücret rakamı içinde 73,40 TL bekar çocuksuz kişiler için asgari geçim indirimi miktarı yer almaktadır. Kıdem tazminatının, bu miktar dikkate alınmaksızın tespit edilen giydirilmiş brüt ücret üzerinden yeniden hesaplanması için hükmün bozulması gerekmiştir. 3-Davacı işçinin fazla mesai ücreti alacağı bulunup bulunmadığı bir diğer uyuşmazlık konusunu teşkil etmektedir. Dosya içeriğine göre, yargılama sırasında dinlenen tanık beyanları değerlendirilerek söz konusu alacak hesaplanmak suretiyle hüküm altına alınmıştır. Davalı firma vekili, bilirkişi raporuna itirazında tüm bordrolarda alacak tahakkuku yapılarak karşılığının banka hesabına yatırıldığını savunmuş ve ilgili banka ekstrelerini sunmuştur. Dava konusu alacak hakkında ödeme itirazı getirildiğinden, mahkemece uyuşmazlık konusu döneme ait tüm bordrolar dosya arasına alınarak banka ödemeleri ile karşılaştırılmalı, fazla mesai ücreti ödemesi varsa dikkate alınarak alacak hakkında bir karar verilmelidir. Yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. 4-Diğer taraftan, dava dilekçesinde hafta tatillerindeki çalışmaya ilişkin ücret alacağı da fazla mesai ücreti adı altında talep edilerek, mahkemece fazla mesai ücreti alacağı olarak dikkate alındığından, hafta tatillerindeki çalışma karşılığı ücret hesabı da fazla mesai ücreti hesabı ile aynı olduğundan bu husus ayrıca bozma sebebi yapılmamıştır. Sonuç : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.