MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkilinin 01.03.2006 tarihinde davalıya ait iş yerinde gıda mühendisi olarak çalışmaya başladığını, işini özenle yerine getirdiğini, 02.08.2010 tarihinde iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, 28.07.2010 tarihli sorumlu yöneticilik sözleşmesi uyarınca aldığı son net ücret 1.800,00 TL olmasına rağmen sigortasının asgari ücret üzerinden yatırıldığını, çalıştığı süre zarfında Cumartesi-Pazar günleri çalıştığını, hafta tatili, yıllık ücretli izin, kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenmediğini belirterek; söz konusu işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, davacının iddialarının gerçek dışı olduğunu, davacının iş sözleşmesinin devamsızlığı üzerine haklı sebeple fesih edildiğini, dolayısıyla kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin yerinde olmadığını, davacının ücretli izin alacağı ve fazla çalışma ücreti ile ilgili taleplerinin de gerçek dışı olduğunu, davacının asgari ücretle çalıştığını beyanla davanın reddini savunmuştur.Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporundaki hesaplamalar dikkate alınarak davacının kıdem ve ihbar tazminatı, hafta tatili ile yıllık ücretli izin alacağı taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir Karar davacı ve davalı vekilince süresinde temyiz edilmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı ve davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Somut olayda, davacı işçi aylık net 1.800,00 TL ücret aldığını iddia etmiş, davalı taraf, davacının asgari ücretle çalıştığını savunmuştur. Davacıya ait imzasız 2008 Mart ayı bordrosunda ücretin brüt 2.400,00 TL olarak gösterildiği anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının asgari ücret aldığı, kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Mahkemece davacının davalı işyerinde gıda mühendisi olarak çalıştığı ve dosyaya ibraz edilen 2008 Mart ayı ücret bordrosu dikkate alınmaksızın asgari ücret aldığının kabul edilmesi hatalı olup davacı işçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş ve 2008 Mart ayı ücret bordrosuna göre aylık brüt 2.400,00 TL ücret aldığı kabul edilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.3-Davacı işçinin hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 46. maddesinde, işçinin tatil gününden önce aynı Kanun'un 63. maddesine göre belirlenmiş olan iş günlerinde çalışmış olması şartıyla, yedi günlük zaman dilimi içinde yirmi dört saat dinlenme hakkının bulunduğu belirtilmiş, işçinin hafta tatili gününde çalışma karşılığı olmaksızın bir günlük ücrete hak kazanacağı da 46. maddenin ikinci fıkrasında hüküm altına alınmıştır.Dosya kapsamına göre hafta tatili çalışması konusunda taraf tanık beyanları arasında çelişki mevcuttur. Davacı tanıkları, dava dilekçesinde ileri sürülmeyen bir şekilde davacının Pazar günleri şoför olarak çalıştığını, davalı tanıkları ise tüm çalışma döneminde davacının hafta tatilini kullandığını beyan etmişlerdir. Taraf tanık beyanları arasındaki bu çelişkiler giderilmeli, davacı tanıklarının anlatımlarının inandırıcı olup olmadığı tartışılmalı ve sonucuna göre verilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.