MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin ücreti, harcırah alacağı ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının istifa etitğini, ibranameye göre bir alacağı olmadığını, alacakların zamanaşımına uğradığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir.Gerekçe:Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.Somut olayda, işyeri şahsi dosyasındaki belgeye göre davacının 2005, 2006 ve 2007 yıllarında kullandığı anlaşılan izin günleri mahsup edilerek yıllık izin ücret alacağı belirlenmiştir. Davalı bilirkişi raporuna itiraz ederken davacının imzasını içeren 1992-2001 yılları arasındaki izinlerin kullanıldığını gösteren izin belgesininin fotokopisini sunmuş ise de bu durum mahkemece dikkate alınmamıştır. Yıllık izinin kullanıldığını gösteren belge, ödeme yerine geçen niteliğe haiz kabul edilerek her aşamada dikkate alınması gerekir. Sunulan belge içeriği ve imzası konusunda davacı tarafın beyanları alındıktan sonra izin ücreti alacağının yeniden değerlendirilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile karar verilmesi isabetsiz olmuştur.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.