MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı isteminin özeti:Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı sebep olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili alacaklarını istemiştir.Davalıların cevaplarının özeti:Davalı vekili, davacı işçinin haklı sebep olmaksızın iş sözleşmesini feshettiğini davacının fazla çalışmasının olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.Mahkeme kararının özeti:Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2-Taraflar arasında ara dinlenme süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedi buçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedi buçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63. maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi on bir saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedi buçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok on bir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde on bir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, on bir saatten fazla çalışmalarda ise en az bir buçuk saat olarak verilmelidir.Dosya içeriğine göre, davacının haftanın altı günü 08:30-22:00 saatleri arası çalıştığını bir gün ise “haftanın yorumu” adlı program sebebiyle çalışmasının saat 01:00'e kadar devam ettiğini ileri sürmüş, davalı işveren davacının fazla çalışması olmadığını savunmuştur. Mahkemece davacının 5953 sayılı Kanun kapsamında görev yaptığı ve anılan Kanunun Ek-1 maddesine göre sekiz saati aşan çalışmaların fazla mesai olduğu kabul edilmiştir. Bu kabule göre davacının 2001-2004 yılları arası haftanın altı günü 08:30-20:00 saatleri arası bir saat ara dinlenme sonrası haftada on beş saat, 2004-2011 arası için haftanın beş günü 08:30-22:00 saatleri arası, bir günü 08:30-23:00 saatleri arası bir saat ara dinlenme sonrası haftada on sekiz saat fazla mesaisinin hesaplandığı anlaşılmaktadır.Somut olayda, mahkemece karara esas alınan bilirkişi raporuna göre davacının on bir saati aşan çalışmaları için günlük bir saat ara dinlenme kabulü ile fazla mesai hesaplanması isabetsizdir. Davacının fazla mesaisinin, tespit edilen günlük çalışma süresinden yukarıda belirtilen ilkeler çerçevesinde günlük bir buçuk saat ara dinlenme süresi indirilmek suretiyle hesaplanarak sonucuna göre hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.Sonuç:Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.