Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14802 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 31358 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Eskişehir 1. İş MahkemesiTARİHİ : 24/07/2013NUMARASI : 2012/1143-2013/865 Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalıya ait işyerinde 25.09.1998-18.09.2012 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesini emeklilik sebebi ile feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücret alacaklarının tahsilini istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, emeklilik sebebi ile iş sözleşmesini fesheden davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Kıdem tazminatına esas alınması gereken süre konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.İşçinin iş sözleşmesinin askıda olduğu süreler de, kıdem süresinden sayılmamalıdır. Örneğin ücretsiz izinde geçen süreler kıdem tazminatına esas süre bakımından dikkate alınmaz.Somut uyuşmazlıkta, işveren tarafından dosya içerisine ibraz edilen davacıya ait şahsi işyeri dosyası içeriği ve Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları içeriği ile davacının 16.10.2006 tarihi itibari ile ücretsiz izne ayrıldığı ve çalışmanın 16.04.2007 tarihine kadar kesintiye uğradığı anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının hizmet süresinin ücretsiz izinli olduğu bu dönem dışlanmaksızın belirlenmiş olması isabetsizdir.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.