Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14352 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 12730 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Bursa 1. İş MahkemesiTARİHİ : 27/02/2013NUMARASI : 2011/313-2013/22 Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 17.08.1998-11.04.2011 tarihleri arasında üretim işçisi olarak en son net 800,00 TL aylık ücretle ve 55,00 TL tutarında yemek ücreti sosyal hakkından yararlanarak, ulusal bayram ve genel tatil günleri dahil olmak üzere haftanın yedi günü günde en az on iki saat süreyle çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, haklarının tarafına ödenmediğini beyanla kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatil ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili, bir kısım alacakların zaman aşımına uğradığını, davacının ilk defa 17.08.1998 tarihinde başlayan sezonluk çalışmasının ibraname alınarak sona erdiğini, 20.05.1999 tarihinde başlayan çalışmasının ise mazeretsiz devamsızlık yapması ve davete rağmen işe gelmemesi sebebiyle iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini belirterek devamsızlık tutanakları, işe davet ihtarı, fesih ihtarını ibraz ile davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava konusu kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin ve genel tatil ücreti alacaklarının kabulüne, fazla mesai ve hafta tatili alacaklarının reddine karar verilmiştir.Kararı davalı vekili süresinde temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2-Davacı işçinin genel tatil ücreti konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Genel tatil çalışması yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen genel tatil çalışması alacağının ödendiği varsayılır.Somut olayda davacının imzasını taşıyan bordrolarda genel tatil ücreti tahakkuku görülmektedir. Davacı tarafından ihtirazi kayıt ileri sürülmeden imzalanan bordroların ait olduğu aylar dışlanmak suretiyle genel tatil ücreti alacağının hesaplanmamış olması hatalıdır.SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.