MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla mesai, yıllık izin ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkilinin davalı şirket nezdinde ön muhasebe ve istasyon müdürü olarak işe başladığını ve 04.05.2011 tarihinde iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini,net 1500 TL ücret aldığını, haftanın altı günü 07:45-19:00 saatleri arasında haftanın en az üç günü 07:45-21:00 saatleri arasında çalıştığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izin kullandırılmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin devamsızlığı nedeniyle haklı nedenle feshedildiğini, 04.05.2011 tarihinde şirketin mali müşavirin yaptığı incelemede cari ve stok girişinde davacının açıklayamadığı giriş çıkışların olduğunun gözüktüğünü, bunu açıklaması ve savunma yapmasın??n istendiğini ancak davacının bu durumu dikkate almadığını, fazla mesai alacağının bulunmadığını, alacaklarının ödendiğini, yıllık izin isteminin yersiz olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve yapmışsa miktarı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının haftanın altı günü çalıştığı, günlük 2.5 saat fazla mesai yaptığı ve yılda ortalama sekiz pazar günü 08:00-18:30 saatleri arasında mesai yaptığı, dini bayramların ilk günü hariç ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığı kabul edilerek davacının tüm hizmet süresine göre fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacakları hesaplanmıştır. Davalı taraf davacı tanıklarının kısa süreli olarak işyerinde çalıştıklarını, çalışma sürelerinin davacının çalışma dönemine denk gelmediğini ve bu nedenle çalışma düzenini bilemiyeceklerini belirtmiştir. Davacı tanıklarının davalı işyerinde hangi tarihlerde çalıştıklarını dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Mahkemece davacı tanıklarının ancak çalıştığı süreyle sınırlı olarak davacının çalışma şekli ile ilgili bilgi sahibi olabilecekleri göz ardı edilmiştir. Hal böyle olunca mahkemece davacı tanıklarının davalı işyerindeki hizmet süreleri tespit edilerek, tespit edilen hizmet süresi bakımından davacının fazla mesai süresini ve ulusal bayram genel tatil günlerindeki çalışmalarını ispatladığı kabul edilerek hesaplama yapılması gereklidir. Mahkemece eksik inceleme ile hüküm kurulması isabetsizdir. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 28.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.