MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde çalıştığını belirterek fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı davanın reddini talep etmiştir.Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar vermiştir.Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinde “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” düzenlemesi yer olmaktadır.Davacının, dava dilekçesinde 09:00-19:30 saatleri arası çalıştığını beyan ettiği, ancak bilirkişi raporunda davacının, haftanın beş günü 09:00-20:00 arası çalıştığı ve bir saat ara dinlenme sonrası haftalık beş saat fazla mesaisinin hesaplandığı anlaşılmıştır. Dava konusu fazla mesai ücreti alacağının, dava dilekçesinde belirtilen çalışma düzenine göre, haftada iki buçuk saat olarak hesaplanması gerekirken davacının talepleri aşılarak karar verilmesi isabetli olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.