Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1259 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 29333 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, aylık ücret farkı, yıllık izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkili işçinin davalının yurt dışında bulunan işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan işverence feshedildiğini, hak kazandığı işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Somut olayda, işçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğu da nazara alınarak, dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesi neticesinde, davacının haftanın altı günü 08:30-18:00 saatleri arasında, bir buçuk saat ara dinlenmeyle çalıştığı, haftalık fazla çalışma süresinin üç saat olduğu anlaşılmaktadır. Anılan sebeple, haftalık üç saat üzerinden fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması gerekirken, salt soyut davacı şahidi beyanına itibar edilerek haftalık onsekiz saat üzerinden fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması hatalı olmuştur. 3-Dosyaya sunulan, 29.04.2009 tarihli, "personel izin dilekçesi" başlıklı, işçi imzalı belgede, davacının 01.05.2009 tarihinden itibaren yıllık izin süresini kullanmaya başlayacağı belirtilidir. Kullanılacak izin süresi belgede yazılı değil ise de, davacının bu belgeye karşı diyecekleri sorulup, yurt dışına giriş ve çıkış kayıtları da değerlendirilerek, varsa söz konusu belgeye istinaden kullanılan izin süresinin belirlenmesi mümkündür. Mahkemece bu yön nazara alınmadan, belgeye itibar edilmemesi hatalı olmuştur. Yukarıda yazılı sebeplerden, eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.