Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12287 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 22760 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı, fazla mesai, hafta tatili, ücret, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkilinin davalı ... şoför olarak çalıştığını, davacının garaj amirliğinde çalışma saatlerinin 08.00-17.00 arası olduğunu, haftada üç- dört gün 19:00'a kadar çalıştığını, ayda iki Pazar çalıştığını, dini ve milli bayramlarda çalıştığını, sosyal konseyde şoför olarak çalıştığı dönemde her hafta Perşembe günleri 22:00'e kadar çalıştığını, bu günlerde yardım dağıtımı ve başkanın eşi ile ev ziyaretlerine gittiklerini, ramazan ayı boyunca otuz gün yardım ve dağıtım faaliyetleri sebebi ile 21:00'e kadar çalıştığını, dini ve milli bayramlarda da yardım dağıtımı için çalıştığını, ayrıca şehir dışı ve köylere de yardım dağıttığını belirterek fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili, taleplerin zamanaşımına uğradığını, davacıya tüm hak ve alacaklarının tam ve eksiksiz olarak ödendiğini ve davalı kurumdan hiçbir hak ve alacağının bulunmadığını, davacıya çalıştığı tüm zamanların ya ücret olarak ya da dinlenme olarak verildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar, davalı vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. 2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının fazla mesai alacağına hak kazandığını yeterli ve inandırıcı delillerle ispatlayamadığı anlaşılmaktadır. Kaldı ki, davacının çalıştığı iş yeri bir kamu kuruluşu olup, kamu kuruluşlarında çalışmalar kayıt ve belgelere dayalıdır. Kayıtlarda gözükmeyen bir çalışmanın, davalı ile husumetli tanık beyanları ile kabulü doğru görülmemiştir. Davacı taraf ödenmeyen fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacağının bulunduğunu ispatlayamamıştır. Hal böyle olunce mahkemece davacının alacak taleplerinin reddine karar verilmesi gerekli iken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 01.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.