Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1165 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 11496 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı, davalıya ait iş yerinde 02.06.2002-03.06.2010 tarihleri arasında çalıştığını, işyerinde fazla çalışma yapmasına, ulusal bayram genel tatillerde çalışmaya devam etmesine rağmen bu çalışma karşılığı ücret alacaklarının ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.Davalı, davacının hak kazandığı fazla çalışma ücretleri ile ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret alacaklarının ödendiğini, yıllık izinlerinin ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, davacının fazla çalışma ücret alacaklarının ödenmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı süresi davalı vekili temyiz etmiştir. Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile ispatlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır. Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda, işyerinde hafta içi beş gün 09.00-19.00 saatleri arasında, cumartesi günleri ise 10.00-14.00 saatleri arasında çalışıldığı, bu çalışma düzenine göre haftada dört saat fazla mesai yapıldığı, ayrıca davacının servis şoförü olması sebebi ile, diğer çalışanlardan bir saat önce çalışmaya başladığı ve çalışmasının diğer işçilerden bir saat sonra sona erdiği, böylece günde iki saatten haftada oniki saat daha fazla çalışma yaptığı kabul edilerek, haftalık onaltı saatlik çalışma süresi üzerinden fazla çalışma ücret alacağı hesaplanmıştır . Ancak, dava dilekçesi içeriğinde davacı 01.02.2010-03.06.2010 tarihlere arasında servis şoförü olarak çalıştırılmadığını açıkça belirtmiştir. Bu durumda, anılan dönem açısından haftalık fazla çalışma süresinin onaltı saat olarak kabul edilmesi ve fazla çalışma ücret alacağının bu doğrultuda belirlenmiş olması hatalıdır . Ayrıca, davacının servis şoförü olarak çalıştığı dönemde, servis saatleri dışında işyerinde başka bir işte çalıştırılıp çalıştırılmadığı araştırılmalı, görevinin sadece servis saatlerinde servis aracının kullanmaktan ibaret olduğu belirlendiği takdirde, ara dinlenme süresinin diğer işçilerden fazla olduğu dikkate alınarak fazla çalışma yapıp yapmadığı belirlenmelidir . Eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmesi isabetsizdir . Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.