MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı, davalı işyerinde haftanın 6 günü 22:00-16:00 saatleri arasında çalıştığını, 22:00'de şirkete ait depoya giderek şehir dışına gönderilecek ilaçların belirlenmesi, istiflenmesinin ardından gece saat 02:00'de yola çıktığını, il ve ilçelere ilaçları teslim ettikten sonra 16:00'da Ankara'ya geri döndüğünü çalışmalarının karşılığının ödenmediğini ileri sürerek, fazla mesai alacağını istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının davalı şirket nezdinde 24.07.1995 tarihinde şoför olarak çalışmaya başladığını, işyerinde fazla mesai uygulandığında ücretinin işçilerin banka hesabına yatırıldığını, kaldı ki davacının 45 saati geçen çalışması bulunmadığını, davacının 03.01.2008 tarihinden önceki alacağının zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, mevcut belgeler ve tanık beyanlarına göre davacının bilirkişinin hesaplamalarına esas aldığı sürelerle fazla mesaisinin bulunduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz:Kararı davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, ilaç dağıtım işinde şoför olarak çalışan davacının 22:00-16:00 arası çalıştığı, iki saat ara dinlenme mahsubu ile haftalık 35 saat fazla çalışma yaptığı hesaplanmış ise de yapılan işin niteliği, ilaç dağıtılan il ve ilçelerin uzaklığı, davacının çalıştığı işyeri, tüm dosya kapsamı ve özellikle tanık anlatımlarına göre davacının 05:30-16:00 arası çalıştığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşmektedir. Mahkemece bu kabul doğrultusunda fazla çalışma alacağı hesaplanmalı ve hesaplanan miktardan uygun oranda bir indirim yapıldıktan sonra alacak hüküm altına alınmalıdır. Kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.