MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı, ücret alacağı, fesih tazminatı ile boşta geçen süre ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek, sözleşmenin 2. maddesinde düzenlenen cezai şart hükmünden kaynaklı tazminat alacağı, aylık ücret ve bakiye süre ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında, davacı işçinin, hak kazandığı cezai şart alacağı miktarı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, taraflar arasında imzalanan belirli süreli iş sözleşmesinin 2. maddesinde, "Taraflar herhangi bir geçerli hukuki neden olmaksızın iş bu sözleşmeyi fesih ederse 25000 TL fesih tazminatı ödemeyi peşin beyan ve taahhüt eder” şeklindeki ifadeyle cezai şart düzenlemesine yer verilmiştir. Mahkemece, eldeki davaya uygulanacak mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 161/son maddesinin nazara alınmayarak, cezai şart miktarından indirime gidilmemesi suretiyle alacağın 25.000,00 TL tutarında hüküm altına alınması hatalı olmuştur. Davacı işçinin talep edebileceği cezai şart miktarının üst sınırı, sözleşmede belirtilen miktarı geçmemek şartıyla, iş güvencesi kapsamında olsaydı, hüküm altına alınabilecek işe başlatmama tazminatı miktarıdır. Bu doğrultuda, davacının kıdemine göre, talep edebileceği cezai şart miktarının üst sınırı dört aylık ücreti tutarıdır. Anılan sebeple, 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 161/son maddesi nazara alınarak, belirtili usulde yapılacak değerlendirmeyle, cezai şart alacağı hüküm altına alınmalıdır. Yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.