Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 65 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 1593 - Esas Yıl 2016
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na muhalefetHÜKÜM : MahkumiyetGerekçeli karar başlığında yanlış yazılan suç tarihinin, suça konu faturaların en son Aralık 2006 dönemine ait KDV beyannamesinde kullanılması nedeniyle “21.01.2007” olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüş, hükmün gerekçesinde doğru olarak sanığın sahte faturaları kullandığı kabul edilmesinden sonra, gerekçe ve hüküm fıkralarında "sahte fatura düzenlemek" eyleminden bahsedilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;1-)Sahte fatura kullanmak eylemi bakımından 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesinde onsekiz aydan üç yıla kadar hapis cezası öngörülmüş olup, aynı eylemin düzenlendiği 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesinde ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü nazara alındığında, suçun işlendiği tarihte sahte fatura kullanmak suçunun temel cezasının 18 ay hapis olduğu ve bu haliyle sanığın lehine olduğu cihetle; temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşıldığına dair bir ifade olmamasına rağmen, temel cezanın 3 yıl hapis cezası olarak takdir edilmesi suretiyle fazla ceza tayini,2-)Aynı takvim yılı içerisinde farklı dönemlerde birden çok sahte fatura kullandığı kabul olunan sanık hakkında TCK'nun 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,Yasaya aykırı,3-)T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı yasa ile değişik 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.