MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na muhalefetHÜKÜM : MahkumiyetSanığın, 2008 takvim yılında sahte faturaları kullanarak vergi kaçırdığı bu şekilde vergi kaçakçılığı suçunu işlediği iddia ve kabul edilen davada; sanığın suça konu faturaların gerçek bir alıma ilişkin olduğunu savunarak suçlamayı kabul etmemiş olması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak bir şekilde belirlenmesi bakımından; suça konu sahte faturaları düzenleyen firmaların yetkilileri hakkında 'sahte fatura düzenleme' suçundan kamu davası açılıp açılmadığı araştırılarak, açılmışsa ilgili dava dosyalarının duruşmaya getirtilerek incelenmesi, bu davayı ilgilendiren belgelerin onaylı birer suretlerinin dosya içine alınması, gerektiğinde faturaları düzenleyen mükellefler ile sanığa ait defter ve belgeler üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak, faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ile satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ve faturaları düzenleyen mükellefin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığı da araştırılarak toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, Kabul ve uygulamaya göre de; 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 07.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.