Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2283 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 6689 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Resmi belgede sahtecilik, suç eşyasının bilerek satın alınması veya kabul edilmesiHÜKÜM : MahkumiyetResmi belgede sahtecilik ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçları yönünden yapılan incelemede;I-Sanığın, üzerindeki şase numarasına göre gerçekte ...'e ait olan, 31.03.2008 tarihinde çalıntı kaydı bulunan aracı satın alarak sahte ruhsat ve plaka ile kullanmak suretiyle resmi belgede sahtecilik ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda; sanığın suçlamayı kabul etmeyerek, söz konusu aracı .... isimli şahıstan .... sanayi karşısında bulunan oto pazarında satın aldığını, ancak fotoğrafı gösterilen .....'in bu kişi olmadığını belirtmesi, gerçekte ..... adına ..... plaka sayılı .....marka aracın bulunması ve bu aracın ...... Noterliğince 04.09.2008 tarihinde düzenlenen vekaletname ile vekil edilen ..... vasıtasıyla ...'e satılmış olması, ayrıca ....... Noterliğince düzenlenen 28.04.2008 tarihli vekaletnamede bu aracın satışı konusunda ..., ....., ...., .... ve ....'ın vekil tayin edildiğinin anlaşılması ile sahte olduğu tespit edilen motorlu araç trafik belgesi ile gerçek trafik belgesinin seri numaraların aynı olması karşısında; ...'in ve ayrıca vekaletnameler ile vekil edilen ..... ve ......'ın olayla ilgili beyanlarının alınması ile teşhise yarar resimleri temin edilerek sanığa gösterilmesi, gerekli görülmesi halinde bu şahısların imzaları ile satış sözleşmesindeki ... ismi altındaki imzanın şahıslara aidiyeti yönünden inceleme yaptırılması ve toplanan deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde resmi belgede sahtecilik ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarından mahkumiyet hükümleri kurulması, II-Kabul ve uygulamaya göre de;a-) Sanık hakkında suç eşyasının satın alınması suçundan hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK'nun 61/9. maddesinde, adlî para cezasının seçimlik ceza olarak öngörüldüğü suçlarda, bu cezaya ilişkin gün biriminin alt sınırı, o suç tanımındaki hapis cezasının alt sınırından az; üst sınırı da, hapis cezasının üst sınırından fazla olamaz, şeklindeki hükmüne aykırı olarak, adli para cezasının alt sınırının 180 günden az belirlenemeyeceği gözetilmeden, temel cezanın 5 gün olarak belirlenmesi,b-) Suça konu belgelerin akıbeti hakkında bir karar verilmemesi, c-) T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA,10.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.