Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2207 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 14299 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Mühür bozmaHÜKÜM : Mahkumiyet5237 sayılı TCK'nun 203. maddesi, esasta bir şeyin saklanmasını veya varlığının olduğu gibi muhafazasını sağlamak üzere, kanunun veya yetkili makamların emrine uyularak konulmuş mührün kaldırılmasını cezalandırmaktadır. Burada mühürleme işleminin amacı Devlet yönetiminin birşeyi koruma altına alma ve başkalarının tasarrufunu önleme iradesinin konulan mühürle açıklanması olup, bu iradeyi etkisiz duruma getirerek onu ihlal eden herhangi bir eylem gerçekleştiği takdirde suç işlenmiş olacaktır. Bu nedenle yasaya uygun biçimde konulan bir mührün varlığı, mühür bozma suçunun ön koşuludur. Elektrik sayaçlarında bulunan ve bakanlık mührü olarak adlandırılan mühürlerin sayaçlar imal edilirken yapılması ve bu mühürlerin sayaçlara takılması işlemiyle elektrik dağıtım şirketlerinin bir ilgisinin bulunmaması, sanık hakkında düzenlenen 09.05.2013 tarihli iddianamede 12343759 seri numaralı sayacın Sanayi ve Ticaret İl Müdürlüğünün 10/08/2012 tarih 9490 sayılı raporu ile Bakanlık Ölçü Ayar Mühürlerinin açılıp tekrar kapatıldığının tespit edildiği, bu şekilde sanığın mühür bozma suçunu işlediğinin iddia edilmesi, elektrik dağıtım şirketi tarafından yapılan mühürleme ve bunun sonucunda gerçekleşen mühür bozulması iddiasında bulunulmaması karşısında; kullanılan sayaçtaki Bakanlık Ölçü Ayar Mühürlerinin açılıp tekrar kapatılmasında mühür bozma suçunun unsurları itibariyle oluşmayacağından sanığın beraati yerine isabetsiz olarak mahkumiyetine karar verilmesi,Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.