Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1055 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 3793 - Esas Yıl 2015





Tebliğname No : 11 - 2012/124962MAHKEMESİ : Trabzon 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 01/11/2011NUMARASI : 2009/549 (E) ve 2011/438 (K).Suç : Resmi belgede sahtecilik7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesi uyarınca “tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresine yapılır” hükmü ile 6099 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonucunda anılan maddeye eklenen “bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” ek fıkra hükmüne aykırı olarak, yokluğunda verilen kararın sanığın dosyadaki bilinen en son yakalama emri üzerine tespit edilen 27.07.2009 tarihli celsedeki sorgusunda beyan ettiği “.... Caddesi .... Karşısı ... Ticaret No:.... ....." adresi yerine doğrudan MERNİS adresine yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğu ve müddetnamenin tanzim edildiği 30.03.2012 günlü öğrenme üzerine yapılan temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;1-Suça konu çeklerin verilme nedeni ve zamanı yönünden yargılama sırasında alınan beyanların yetersiz olduğu anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK.nun 43. maddesinin uygulama koşullarının oluşup oluşmadığının tespiti yönünden, suça konu çeklerin aynı alışveriş nedeniyle verilip verilmediği ve verilme tarihleri hususunda lehtar ..... Şirketi görevlisi tanık ...... ve şirket yetkilisi ......'un detaylı olarak dinlenmesi ve sonucuna göre her bir çekin verilme nedeni ve farklı zamanlarda verildiyse zaman aralığı belirlenerek, eylemin zincirleme şekilde işlenen tek suç mu yoksa iki ayrı suç mu oluşturduğunun karar yerinde tartışılması gerekirken eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde iki ayrı mahkumiyet hükmü kurulması,Yasaya aykırı, 2-T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 10.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.