Mahkemesi : Zonguldak 2.İş MahkemesiTarih : 4.5.2006No : 254-207Davacı meslek hastalığı sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Dava, nitelikçe meslek hastalığı nedeniyle meslekte kazanma güç kaybı oranının % 0 dan % 13’e çıkması nedeniyle % 13 malüliyet için manevi tazminat istemine ilişkindir. Davalı tarafından meslek hastalığı nedeniyle % 13 oranında meslekte kazanma gücünün kaybedildiğini belirleyen SB Zonguldak Uzun Mehmet Göğüs ve Meslek Hastalıkları Hastanesinin 23.3.2006 tarih ve M/413 sayılı raporlarına itiraz edildiğine göre, davacının malüliyet nedeniyle 9.8.1999 tarihinde % 0 olarak belirlenen sürekli iş göremezlik oranının 6 yıl içerisinde % 13 artışla % 13 oranına ulaşmasının tıbben mümkün bulunup bulunmadığı da dikkate alınarak 506 sayılı Yasanın 109. maddesi çerçevesinde Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınması, ilgililerce buna itiraz olunması halinde, Adli Tıp Kurumundan rapor alınarak hiçbir kuşku ve duraksamaya yol açmayacak biçimde meslekte güç kayıp oranının saptanmasından sonra davacının tazminatının belirlenmesi gerektiği açıktır.Mahkemece bu maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde ve özellikle davalı vekilinin sürekli iş göremezlik oranına ilişkin itirazları usulünce araştırılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.10.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.