Mahkemesi : Elazığ İş MahkemesiTarih : 30.11.2005No : 218-665 Davacı iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme bozma üzerine ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalının sair temyiz itirazlarının reddine.2- Davacı iş kazası nedeniyle uğradığı maddi ve manevi zararın tazminini istemiş mahkemece davacının maluliyetinin % 10'un altında bulunduğu nedeniyle verdiği maddi tazminat talebinin reddine ilişkin ilk kararı Dairemizin 22.3.2005 tarihli ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece bozma kararına uyulmasına karar verilmiş ve yapılan yargılama sonucunda davacı işçinin % 8.3 işgöremezlik oranına göre zararı maddi hesap raporunu alınarak belirlenip talebin kabulüne karar verilmiş ise de varılan sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamıştır. Mahkeme kararına esas alınan 10.10.2005 tarihli hesap raporunda kaza tarihinde 41 yaşında olan davacının 60 yaşına kadar çalışarak bu yaşta emekli alacağı varsayımından hareketle 18,20 yıllık aktif dönem zarar hesabı yapılmıştır. Oysa dosya içeriğindeki belgeler den davacının 15.11.2004 tarihinde yaşlılık aylığına hak kazandığı ve bu tarihte emekliye ayrıldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının aktif çalışma döneminin 15.11.2004 tarihinde sona erdiğinden bu tarihten sonra pasif dönem hesabının yapılması gerektiği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgu dikkate alınmadan hatalı olarak 2018 yılına kadar aktif dönem zarar hesabı yapılan bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir. Yapılacak iş yeni verilerek göre davacının 15.12.2004 tarihine kadar aktif dönem bu tarihten sonra pasif dönem hesabı yapılan yeni bir bilirkişi raporu alınarak önceden verilen miktarı geçmeyecek şekilde maddi tazminata hükmedilmesidir. O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.10.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.