Mahkemesi : Konya İş MahkemesiTarih : 13.10.2006No : 1013-1095 Davacı 22.3.1985-26.1.2006 tarihleri arazsı Bağ-Kur sigortalısı sayılmasına yaşlılık aylığına hak kazandığına karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.2-Dava, davacının 22.3.1985-8.2.1993 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa'ya tabi sigortalı olduğunun ve yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunduğu 27.1.2006 tarihini takip eden aybaşından itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tesbiti istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kabulüne karar verilmiştir. 1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa'nın 24. maddesinde zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için esnaf sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşu kaydı aranırken 20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı Yasa'nın 24. maddesi değiştirilecek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olması şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için meslek kuruluşuna kayıtlı olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür. Dosyadaki kayıt ve belgelerden davacının 3.5.1977-7.4.1980,18.12.2003 ve devamı şeklinde vergi, 29.3.1977-31.7.2005 tarihleri arasında Kadınhanı Şöförler Nakliyeciler ve Otomobilciler Odası, 27.1.2006 ve devamı şeklinde sicil, 8.2.1993-22.12.2003 tarihleri arasında ticaret odası kaydının bulunduğu, 16.12.1993 tarihinde davalı Kurumca resen düzenlenen giriş bildirgesinde ticaret odası kaydının 9.2.1993 tarihinde başladığı belirtilerek bu kayda istinaden 9.2.1993 tarihi itibariyle 1479 sayılı Yasa'ya tabi sigortalı olarak resen kayıt ve tescil edildiği, bilahare oda kaydının 29.3.1977 tarihinden beri devam ettiğinin öğrenilmesi üzerine sigortalılık başlanğıç tarihinin 22.3.1985 tarihine çekildiği, davacının 21.4.1995-27.1.2006 tarihleri arasında prim ödemelerinin bulunduğu, 9.2.1993-30.6.1999 dönemine ilişkin primlerinin icra yolu ile 9.12.1999, 3.3.2000 tarihlerinde yapılan ödemelerle tahsil edildiği, Kurum denetim elamanlarınca oda kayıtları üzerinde yapılaninceleme sonucunda davacının oda kaydının yapıldığı defterin noter tasdiklerinin 26.5.1981 yılında yapıldığının 8.3.2006 tarihinde tesbit edilmesi üzerine davalı kurumca davacının oda kaydı usulsüz kabul edilerek 22.3.1985-8.2.1993 tarihleri arasındaki sigortalılığı iptal edilerek sigortalılık başlangıç tarihinin tekrar 9.2.1993 tarine çekilip şartları oluşmadığından yaşlılık aylığı tahsis talebinin reddedildiği, davalı Kurumun Konya İl Müdürlüğünce mahkemeye yapılan 5.10.2006 tarihli yazı ile 22.3.1985-8.2.1993 tarihine arasındaki dönemle ilgili primlerin davacıdan 21.4.1995,21.8. 1995,8.12.1995, 15.11.1997, 16.3. 1998, 1.6.1998 ve 9.12.1999 tarihli icra ödemesi ile tahsil edildiğinin bildirilmesine rağmen dosyada Konya 1. İcra Müdürlüğünün 1999/2535 Esas nolu icra dosyasından başkaca icra takibine ilişkin bir bilgi ve belgenin bulunmadığı analışılmaktadır. Davacının 29.3.1977 tarihinde odaya kaydına ilişkin defterin noterce tasdikinin 26.5.1981 tarihinde yapılmış olması karşısında davacı en geç 26.5.1981 tarihinde kayıt ve tescil edilmiş sayılacağından ve davalı kurumca oda kaydının usulsüz olduğu gerekçesiyle davacının 22.3.1985-8.2.1993 tarihleri arasındaki sigortalılığının iptaline ilişkin işlemi yerinde olmadığından mahkemece davacının 22.3.1985-8.2.1993 tarihleri arasındaki sigortalılığına geçerlilik tanınması doğru ise de 1479 sayılı Yasa'nın 35. maddesinde yaş ve sigortalılık süresi dışında talepte bulunulan tarihte ve her türlü borçlarını ödemiş olmak koşuluda bulunduğundan mahkemece 22.3.1985-8.2. 1993 tarihleri arasındaki dönem yönünden davacının prim borcu bulunup bulunmadığı araştırılıp açıklığa kavuşturulmaksızın davacının 1.2.2006 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazındığının tesbitine karar verilmiş olması isabetsiz olmuştur. Yapılacak iş; davacının yaptığı prim ödemelerinin ihtilaf konusu olan 22.3.1985-8.2.1993 dönemini karşılayıp karşılamadığını, davacının tahsis talep tarihi olan 27.1.2006 tarihi itibariyle prim borcu bulunup bulunmadığını tesbit etmek ihtilaf konusu olan dönemle ilgili prim borcunun bulunduğunun anlaşılması halinde prim borcunu ödemesi için imkan tanımak ve oluşacak sonuca göre bir karar vermektir.Mahkemece bu maddi ve hukuki olğular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde, davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 19.6.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.