Mahkemesi : Büyükçekmece İcra MahkemesiTarihi : 28.4.2005No : 925-419Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı (3.kişi) ile davalı (alacaklı) vekilleri tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.1-Uyuşmazlık, İ.İ.K'nun 96. ve onu izleyen maddelerine dayalı 3.kişinin istihkak davasına ilişkindir.Davaya konu mahcuz eşyalar borçlunun Ticaret Sicilinde kayıtlı adresi olan işyerinde haczedildiğinden, İ.İ.K.'nun 97/a maddesi hükmünde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu, dolayısıyla davalı alacaklı yararınadır. Ancak, bu yasal karinenin aksinin davacı 3.kişi tarafından güçlü ve inandırıcı delillerle kanıtlanması mümkündür. Davacı, bu işyerini borçlunun terk etmesinden sonra kiraladığını ileri sürmüş 21.09.2000 tarihli adi nitelikli kira sözleşmesini ibraz etmiştir. Kira sözleşmesi 21.09.2000 tarihli vergi yoklama fişi ile tesbit edildiğinden borcun doğum tarihi olan 22.08.2003 tarihinden önce düzenlendiği resmi memurca saptanmıştır. Bu durumda, HUMK.’nun 299/2 maddesi gereğince kira sözleşmesi taraf olmayanlar yönünden de bağlayıcı olur. Öteyandan, davacı 3. kişi tarafından sunulan faturalar borcun doğumundan önceki tarihi taşıdığından 3. kişi şirket defterinde de yer almış olan makineler yönünden de davanın kabulü gerekir.2-İstihkak davasının kabulü üzerine davacı yararına tazminata hükmedilebilmesi için İİK.’nun 97/15. maddesi uyarınca alacaklının kötü niyetinin gerçekleşmesi gerekir. Alacaklının 3.kişinin istihkak iddiasına karşı çıkması kötü niyetli bir davranış olarak nitelendirilemez. Somut olayda alacaklının kötü niyeti kanıtlanmadığından mahkemece tazminatla sorumlu tutulmuş olması da isabetsiz olup bozma nedenidir.O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 09.10.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.