Mahkemesi: Burdur 1.Asliye Hukuk İş MahkemesiTarih: 02.05.2006No: 534-188Davacı, toplam hizmetinin 25 yıl 2 ay olduğu emekliliğe hak kazandığını, aksine kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Dava, davacının 14.06.1982-01.01.1985 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa’ya tabii zorunlu sigortalı olduğunun ve 01.07.2005 tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığının tesbiti istemine ilişkindir. Mahkemece istemin reddine karar verilmiştir. Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 1983 yılında davalı kurumca resen 20.04.1982 tarihi itibariyle kayıt ve tescil edildiği, 01.01.1980-21.02.1980, 15.01.1982-14.06.1982, 01.01.1985-28.07.1988, 04.02.1997 tarihinden devam eden vergi kaydı, 19.02.1976 tarihinden itibaren, oda kaydının ve 15.12.1984 tarihinden itibarende esnaf sicil kaydının bulunduğu, 1994 yılında 20.04.1982-31.12.1993 tarihleri arasındaki primlerinin icra takibi yapılarak tahsil edildiği ,kurumca vergi, oda ve sicil kaydının bulunmadığı 14.06.1982-01.01.1985 tarihleri arasındaki sigortalılığının iptal edildiği, davacının bu tarihler arasında 1479 sayılı Yasa’ya tabi zorunlu sigortalılık şartlarının oluşmadığı görülmektedir.Ancak ,davacının davalı Bağ-Kur’un kendisini sigortalı saymadığı döneme ilişkin süreye yönelik primlerini 1994 yılında kurumca tahsil edildiği anlaşılmaktadır. 1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa'nın 24. maddesinde zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için esnaf sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşu kaydı aranırken 20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı Yasa'nın 24. maddesi değiştirilecek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olması şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için meslek kuruluşuna kayıtlı olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür. Davacının 14.04.1982-01.01.1985 tarihleri arasında vergi kaydı bulunmadığından sigortalı sayılması mümkün değildir.Ancak davacının önceden Bağ-kur’a tescili bulunduğundan , Kurumca hiçbir araştırma yapılmaksızın 1994 yılında icra takibi yapılarak topluca prim ödenmesi sağlanarak kurum tarafından uzun süre (1yıl)kullanılmıştır.Davacıyı kendi hatalı işlemi nedeniyle yıllarca sigortalı sayan kurumun ,davacıya sigortalı olduğu inancını verdikten sonra yaptığı yanlışlığın farkına vararak sigortalılık süresini indirmesi iyi niyetten uzaktır.Yargıtay H.G.K.’nun 01.10.1997 gün,1997/10-578E.,1997/758K.sayılı kararında da belirtildiği üzere ,davacının ,Sosyal Güvenlik Hukuku ilkeleri ve Medeni Kanu’nun2.maddesinin uygulanmasının zorunlu bir sonucu olarak primleri ödenen dönemin zorunlu sigortalı kabul edilmesi gerekir.Bu durumda, davacı 14.06.1982-01.01.1985 tarihleri arasında zorunlu sigortalı sayılmalı ve yaşlılık aylığı koşulları bu süre dahil edilerek yeniden değerlendirilmelidir..Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin , yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.06.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.