Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 908 - Karar Yıl 2008 / Esas No : 2771 - Esas Yıl 2007





MAHKEMESİ: Samsun 1. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 26/12/2006NUMARASI: 2006/148-2006/376Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı(3. Kişi) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. Uyuşmazlık 3. kişinin İİK’nun 96 ve onu izleyen maddelerine dayalı istihkak davasına ilişkindir.Borçlu davacının 10.10.2001 tarihinde boşandığı eski eşi olup, haciz ödeme emrinin borçluya tebliğ edildiği evde uygulanmıştır. Bu durumda İİK’nun 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararınadır. Ancak bu yasal karinenin aksinin güçlü delillerle kanıtlanması mümkündür. Davacı 22.06.2006 tarihinde haczedilen mahcuzlardan 72 Ekran televizyon yönünden 14.6.2006 tarihli, oturma odası takımı yönünden 17.6.2000 tarihli, A.marka 3340 çamaşır makinesi yönünden 31.12.1998 tarihli ve yemek odası takımı yönünden 16.6.2000 tarihli fatura sunarak istihkak iddiasında bulunmuştur. Davacının emekli öğretmen olduğu ve gelir sahibi bulunduğu tanık anlatımlarından anlaşılmaktadır. Bu durumda davacı tarafça sunulan faturaların gerçek olduğu ispatlandığı takdirde bu mallar İİK’nun 97/a maddesindeki karinenin aksinin kanıtlandığının kabulü gerekir. Bu nedenle fatura dip koçanlarının faturayı düzenleyen şirketlerden getirtilerek şirket yetkililerinin dinlenmesi, bu şirketlerin ticari defterlerinde faturaların ve envanterinde hacizli malların kayıtlı olup olmadığının bilirkişi aracılığıyla saptanması ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde, davacı 3.kişinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine 24.01.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.