Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8943 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 8743 - Esas Yıl 2006





MAHKEMESİ: Zonguldak 1. İş MahkemesiTARİHİ: 20/04/2006NUMARASI: 215-258Davacı meslek hastalığı sonucu maluliyetinden doğan manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Dava, nitelikçe meslek hastalığı nedeniyle meslekte kazanma güç kaybı oranının % 12,2 dan % 20’e çıkması nedeniyle % 7,8 fark malüliyet için manevi tazminat istemine ilişkindir. Davalı tarafından meslek hastalığı nedeniyle % 20 oranında meslekte kazanma gücünün kaybedildiğini belirleyen SSK Z. Göğüs ve Meslek Hastalıkları Hastanesinin 02.03.2006 tarihli raporlarına itiraz edildiğine göre, davacının malüliyet nedeniyle 22.09.1993 tarihinde % 12,2 olarak belirlenen sürekli iş göremezlik oranının 13 yıl içerisinde % 7,8 artışla % 20 oranına ulaşmasının tıbben mümkün bulunup bulunmadığı da dikkate alınarak 506 sayılı Yasanın 109. maddesi çerçevesinde Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınması, ilgililerce buna itiraz olunması halinde, Adli Tıp Kurumundan rapor alınarak hiçbir kuşku ve duraksamaya yol açmayacak biçimde meslekte güç kayıp oranının saptanmasından sonra davacının tazminatının belirlenmesi gerektiği açıktır.Mahkemece bu maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde ve özellikle davalı vekilinin sürekli iş göremezlik oranına ilişkin itirazları usulünce araştırılmadan somut olaya uygun olmayan H.G.K.nun 23.01.2002 gün ve 36 Esas, 5 Karar sayılı ilamı gerekçe gösterilmek süretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 25.09.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.