Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8780 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 2628 - Esas Yıl 2006





Mahkemesi : Ankara 9. İş MahkemesiTarih : 15.12.2005No : 743-1125 Davacı 1.1.1990-30.11.1991 tarihleri arası sigorta primleri yatırılmayan hizmetinin tesbitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalıların 1.8.1990-18.11.1991 tarihleri arasındaki istemin kabulüne ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının reddi gerekir.2-Davacı, 1.1.1990-30.11.1991 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak geçen ve davalı SSK’na eksik bildirilen çalışmalarının tespitini istemiştir.Mahkemece, davacının davalı PTT’ye ait işyerinde 16.2.1990-18.11.1991 tarihleri arasında SSK’na eksik bildirilen 114 günlük hizmetin tespitine karar verilmiştir.Mahkemece verilen, part-time çalışmayı esas alarak 1.8.1990-18.11.1991 tarihleri arasındaki eksik bildirilen sürelerin tespitine ilişkin karar yerinde ise de; 16.2.1990 – 1.8.1990 tarihleri arasındaki döneme ilişkin istemin kabulü yolunda verilen karar ise eksik araştırma ve inceleme sonucu verildiğinden doğru görülmemiştir.Davanın yasal dayanağı belirgin olarak 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesidir. Anılan maddede; yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilemeyen sigortalılar çalıştıklarını, hizmetin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilecekleri öngörülmüştür.Davacının, davalı işyerine 1.8.1990 tarihinde işe girdiğine ilişkin sigortalı işe giriş bildirgesi sigortalı tarafından imzalanmış ve Kurum kayıtlarına 20.9.1990 tarihinde intikal etmiştir. Bu durumda davacının girişinin 1.8.1990 tarihi olduğu, çalışmalarının da bu tarihten itibaren başladığı ve çalışmanın 18.11.1991 tarihinde sona erdiği düşünüldüğünde dava tarihi olan 18.5.2004 tarihi itibariyle 1.8.1990 tarihinden önceki istem döneminin hak düşürücü süreyi kesen bir belgenin bulunması durumu hariç olmak üzere, 506 sayılı Yasa’nın 79.maddesi gereğince hak düşürücü süreye uğrayacağı açıktır. Bu durumda 16.2.1990 – 1.8.1990 tarihleri arasındaki süreye ait hak düşürücü süreyi kesebilecek, prim kesintisinin bulunduğu ücret ödeme bordrosu var ise bunun araştırılması gerekir. Mahkemece davalı işveren Kurumdan ücret ödeme bordroları istenmiş ise de, gerekçe gösterilmeden gönderilmediği anlaşılmaktadır. Yapılacak iş, 16.2.1990 – 1.8.1990 tarihleri arasındaki süreye ait hak düşürücü süreyi kesebilecek, prim kesintisinin bulunduğu ücret ödeme bordrolarını davalı işveren Kurumdan tekrar istemek, mevcut ise, önceki gibi karar vermek, mevcut değil ise 16.2.1990 – 1.8.1990 tarihleri arasındaki süreye ait istemin hak düşürücü süre geçtiğinden reddine karar vermekten ibarettir. Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 21.9.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.