Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8539 - Karar Yıl 2007 / Esas No : 10076 - Esas Yıl 2006





Mahkemesi: Kartal 1.İş MahkemesiTarih: 25.10.2005No: 208-608Davacı, davalı işverenler nezdinde 17.06.1996-04.06.1999 tarihleri arası çalıştığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalılardan SSK. Başkanlığı ve A.A. vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı Kurum ve bir kısım davalılar vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine.2-Davacı 17.06.1996-04.06.1999 tarihleri arasında davalı işyerinde aralıksız çalıştığının tesbitini istemiş, mahkemece davacının başka işyerlerinden bildirilen çalışmalarının haricinde sürekli çalıştığı kabul edilerek istemi kısmen hüküm altına alınmıştır.Dosyadaki kayıt ve belgelerden davacının davalı işyerinden Kuruma bildirimlerin olmadığı, davalı işyerinde 02.06.1999 tarihli SSK. müfettişi işyeri durum tesbit tutanağı ile inceleme yapıldığı, şikayet konusu C Blok Apartmanının 10 daireli olduğu, davacının sitenin B Blok kapıcı dairesinde 17.06.1996 tarihinden beri oturduğu kendisinden kapıcı dairesinde oturması karşılığı sitenin bazı bloklarında çöp toplama işini yaptığı ancak kendisine para ödenmediğinin belirlendiği, bu tutanak suretinin işverenler temyiz dilekçesine eklendiği, tutanak aslı ve varsa ek müfettiş raporlarının araştırılmadığı çalışmanın niteliği hakkında ayrıntılı araştırma yapılmadığı, Mahkemenin yetersiz tanık beyanları ve bilirkişi raporu itibariyle sonuca gittiği görülmüştür.Yasal dayanağı 506 sayılı Yasa'nın 79/10. maddesi olan bu tür davalar kamu düzenini ilgilendirdiğinden özel bir duyarlılıkla yürütülmeli, çalışma olgusu eksiksiz belirlenmelidir.Çalışma olduğu her türlü delille ispatlanabilirse de çalışmanın konusu, sürekli yada kesintili oluşu, başlangıç ve bitiş tarihleri konularında tarihlerin sözleri değerlendirirken bunların inandırıcılığı üzerinde durulmalı, verdikleri bilgilere nasıl vakıf oldukları işveren işçi ve işyeriyle ilişkileri bazen uzun yılları kapsayan bilgilerin insan hafızasında yıllarca eksiksiz nasıl taşınabileceği düşünülmeli, tanıklar buna göre isticvap olunmalı, işverenın kapsam, kapasite ve niteliği ile bu beyanları kontrol edilmeli, öncelikle işyeri çalışanları gerektiğinde de işyerine komşu veya yakın işyerlerinden bu yeri bilen ve tanıyanlar dinlenerek sonuca gidilmeli, çalışma hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmıyacak şekilde sağlıkli bir biçimde tesbit edilmelidir.Buna göre, mahkemece 02.06.1999 tarihli müfettiş tutanağı, varsa müfettiş raporları istenmeli dava konusu çalışmanın kapıcılık hizmeti olduğu, çalışmanın geçtiği sitedeki apartman veya apartman bloklarının tesbit edilerek işyerinin kaç blok ve daireden oluştuğu, kalorifer tesisatının ne şekilde çalıştığı, işyerinin kapsam ve kapasitesi belirlendikten sonra davacının çöp toplama, apartman sakinleri için alışveriş yapma, ekmek ihtiyaçlarının karşılama, temizlik yapma gibi hizmetleri de yerine getirip getirmediğinin, yaptığı işlerin gün içinde aldığı zaman belirlenmeli, kapıcı dairesinde oturduğunun beyan edilmesi ile birlikte özellikle sigortalı işverenin emir ve nezareti altında verilecek işi, yapmaya hazır bir şekilde beklemesi halinde sürekli çalışmasının varlığının söz konusu olacağı da değerlendirilerek bu yönde tanık beyanları irdelenmeli, açıklattırılmalı, davalı apatmanda uzun süre ikamet edenler, komşu apartmanınca da uzun yıllar oturanlar veya komşu yada yakın yerlerde kayıtlara geçmiş çalışanlar tesbit edip dinlenerek çalışmanın olgusu şüphe ve tereddüt yaratmayacak şekilde belirlenmelidir.Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalı Kurum ve bir kısım davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı A.A.'e iadesine, 24.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.