Mahkemesi : Düzce 1. Asliye Huku ( İş) MahkemesiTarih : 27.06.2006No : 245-459 Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi zararının tazminine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece ilamında belirtildiği şekilde karar verilmiştir. Dosyadaki kayıt ve belgelerden zararlandırıcı olaya maruz kalan işçinin davalıya ait fabrika işyerinde çalışırken 12.11.1999 tarihindeki deprem sırasında, fabrika binası kolonunun kopması ve üzerine düşmesi sonucu sol ayağının diz altında koptuğu ve sürekli iş göremez duruma geldiği, fabrikanın olay tarihinden önce 17 Ağustos 1999 depreminde de hasar gördüğü anlaşılmaktadır. İnsan yaşamının kutsallığı çevresinde işveren, işyerinde işçilerin sağlığını ve iş güvenliğini sağlamak için gerekli olanım yapmak ve bu husustaki şartları sağlamak ve araçları noksansız bulundurmakla yükümlü olduğu İş Kanunun 77. maddesinin açık bir buyruğudur. 03.04.2006 tarihli bilirkişi raporunda,; “ Fabrikanın 1970 yılında yapıldığı, ilk deprem ve son deprem sonrası statik bir değerlendirme yapılmamış olduğundan bugün itibariyle fabrika binasının eski deprem yönetmeliğine uygun yapılıp yapılmadığının tahkikinin mümkün olmadığı, o nedenle herhangi kusur değerlendirmesi yapılamayacağı belirtilmiştir. Düzce İlçe İdare Kurulunun 05.01.2000 tarihli Raporunda, 12.11.1999 Depreminde binanın yıkıldığı ve %75 hasarlı olarak açıklandığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, Bilirkişilerin, İş Kanununun 77. maddesinin öngördüğü koşulları göz önünde tutarak ve özellikle işyerinin niteliğine göre, fabrika binasının eski olduğu ve ilk depremde işverenin fabrika binasında ne gibi tedbirler aldığı, işyerinde uygulanması gereken işçi sağlığı ve iş güvenliği tüzüğünün ilgili maddelerini incelemek suretiyle, işverenin işyerinde alması gereken önlemlerin neler olduğu, hangi önlemleri aldığı hangi önlemleri almadığı, alınan önlemlere işçinin uyup uymadığı gibi hususlar ayrıntılı bir biçimde incelemek suretiyle kusurun aidiyeti ve oranı hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek biçimde saptamadıkları anlaşılmakta, herhangi kusur değerlendirilmesi yapılamayacağı belirterek kusur raporunun İş Kanunun 77. maddesinin öngördüğü koşulları içerdiği giderek hükme dayanak alacak nitelikte olduğu söylenemez.Mahkemece yapılacak iş; işçi sağlığı ve iş güvenliği konularında uzman bilirkişilere konuyu yeniden yukarıda açıklandığı biçimde inceletmek, verilen raporu dosyadaki bilgi ve belgelerle birlikte değerlendirmek ve sonuca göre karar vermekten ibarettir. O halde,davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 14.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.