Davacı, 08/03/2013 tarihinden itibaren emekliliğe hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.K A R A RDava, davacının eksik prim ödemesi olmadığı ve 08.03.2013 tarihinden itibaren emekliliğe hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 3580 gün SSK hizmeti ve 2 gün isteğe bağlı Bağ-Kur hizmeti olmak üzere toplam 3582 gün hizmeti bulunduğu, 09.03.2009 tarihli tahsis talebinin 56 yaş ve 3600 gün şartlarını yerine getirmediğinden reddedildiği, 18.05.2009 tarihli Kurum yazısı ile davacıya, 3600 gün şartını 24.05.2008-23.05.2011 tarihleri arasında yerine getirmesi halinde 56 yaşını doldurduğu 06.03.2013 tarihinden sonra müracaatı halinde yaşlılık aylığı bağlanabileceğinin bildirildiği, 08.03.2013 tarihli tahsis talebinin ise 58 yaş ve 3600 gün şartlarını yerine getirmediğinden reddedildiği anlaşılmaktadır.Somut olayda, davacının 29.01.2009 tarihli 220,00 TL'lik isteğe bağlı Bağ-Kur prim ödemesinin hangi sigortalılık süresine tabi olduğu araştırılmadan sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur. Yapılacak iş; davacının 220,00 TL isteğe bağlı Bağ-Kur prim ödemesinin hangi sigortalılık süresine tabi olduğunu araştırmak, tespit edilecek süreye göre tahsis talebi itibariyle toplam hizmeti 3600 gün şartını yerine getiriyor ise son tahsis talebine göre yaşlılık aylığı koşullarının oluşup oluşmadığını değerlendirmek ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 01/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.