Mahkemesi : İzmir 9. İş MahkemesiTarih : 26.12.2007No : 487-852Davacı iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere ve özellikle temyiz nedenlerine göre davacının ve davalılardan E.Genel Müdürlüğü’nün tüm temyiz itirazlarının reddine,2-Davalılardan İ.Büyükşehir Belediye Başkanlığı’nın temyizine gelince;Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe maruz kalan işçinin uğramış olduğu maddi ve manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davacının geçirdiği iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe maruz kalması nedeniyle kararda yazılı maddi ve manevi tazminat alacağının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş ise de, davalılardan İ.Büyükşehir Belediye Başkanlığı hakkında kurulan hüküm doğru değildir. Dava nitelikçe, Sosyal Sigortalar Kurumu tarafından karşılanmayan zararın işveren tarafından giderilmesi istemine ilişkindir.Gerçekten, bir iş kazası sonucu zarara uğrayan işçinin veya işçinin ölümü halinde hak sahiplerinin tazminat davası, işveren veya kusurlu üçüncü kişilere karşı yöneltilir. Ayrıca, aracı olarak nitelendirilen kişilerce işe alınan işçilerin uğrayacakları zarardan dolayı asıl işverenin aracı ile birlikte sorumlu olacağı, olay tarihinde yürürlükte bulunan 1475 sayılı Yasa’nın 1. maddesi gereğidir. Bunların dışındaki kişilerin, maddi ve manevi tazminattan işveren, kusurlu üçüncü kişiler veya asıl işveren ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumluluğu söz konusu değildir.Somut olayda, davacı işçi, davalılardan E.Genel Müdürlüğü’nde otobüs şoförü olarak çalışmakta olup, olay günü, şoförlüğünü yaptığı aracın el frenini çekip iç temizliğini yaptıktan sonra aracın paspaslarını almak için araçtan inip meyilli arka kısma geçtiği anda, araç el freninin aniden boşalması ile araç geriye doğru gelince sol arka tekerlek davacının sol ayak ve göğüs kısmından geçerek yaralanmasına sebebiyet vermiştir. 4483 ve 4583 sayılı Yasaların 5. ve 6. maddeleri ile 1322 sayılı Yasa’ya dayanılarak 11.06.1957 tarih ve 9630 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren İzmir Elektrik, Su, Havagazı, Otobüs ve Troleybüs Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Vazifeleri Hakkındaki Yönetmelik esaslarına göre işlevini sürdürmekte olan E.Genel Müdürlüğü tüzel kişiliği olan bir kuruluştur. Bu durumda, davalılardan İ. Büyükşehir Belediye Başkanlığı, davacı işçinin işvereni (asıl veya alt işvereni) olmadığı gibi, hükme esas alınan 11.06.2001 tarihli kusur bilirkişi raporunda da anılan davalının kusuru olduğu belirtilmemiştir. Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın, hüküm altına alınan maddi ve manevi tazminat alacağından nedenleri ve dayanaklar gösterilmeksizin davalılardan İ.Büyükşehir Belediye Başkanlığı’nın da müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalılardan İ.Büyükşehir Belediye Başkanlığı’nın bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ligiliye iadesine, 01.05.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.