Mahkemesi : İstanbul 4.İş MahkemesiTarih : 27/12/2005No : 541-1062Davacılar murisinin, iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle; davalılardan A. A. hakkındaki davanın reddine, 243.827.97 YTL maddi ve manevi tazminatın yasal faiziyle birlikte diğer davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi davacılar ile davalılardan G. Nak. Tic. Ltd. Şti. ile A.İnş. Malz. Tic. Ltd. Şti. vekillerince istenilmesi ve davacılar vekilince de duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 23/05/2006 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacılar vekili Avukat L.E.ile davalılardan A.A. Tic. Ltd. Şti. vekili Avukat T.Ç. geldiler. Diğer davalılar adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan Avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek BIRAKILAN GÜNDE Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği konuşulup düşünüldü, ve aşağıdaki karar tesbit edildi.1-Davalı A. İnş.Malz.Mad.Su Paz.Ltd.Şti’nin temyiz harcının peşin olarak yatırılacak kısmını ikmal etmesi için yapılan uyarıya rağmen peşin temyiz harcını yatırmadığından yerel mahkemece temyiz talebinden vazgeçmiş sayılmasına karar verildiği halde hüküm fıkrasında davalı yerine davacı yazılması HUMK 459.maddesi gereğince mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olduğundan ve anılan davalının yerel mahkemenin temyizden vazgeçilmesine ilişkin kararının tebliğine rağmen temyiz etmediği, bu nedenle de temyizinin bulunmadığı anlaşılmakla,anılan davalının temyiz itirazları incelenmeyerek, davacılar ile davalı G. Nakliyat Taah.Tic.Ltd.Şti’nin temyiz itirazlarının incelenmesine. 2- Dava, davacıların yakınlarının iş kazası sonucu ölümü nedeniyle uğradıkları maddi ve manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir.Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.Zararlandırıcı olaya maruz kalan işçinin, davalı işverenlik tarafından işletilen H. H. ’ da Enerji Bakanlığı Müfettişlerince yapılacak denetimde hazır bulunduktan sonra, olay günü iş bitimi işverenin işlerinde kullanması için kendisine km başına ödeme yapılan sevk ve idaresindeki aracıyla, Sakarya’dan İstanbul’a dönerken, TEM otoyolunda meydana gelen zincirleme kaza neticesi trafik iş kazası sonucu ölmüştür.İnsan yaşamının kutsallığı çevresinde işveren, işyerinde işçilerin sağlığını ve iş güvenliğini sağlamak için gerekli olanı yapmak ve bu husustaki şartları sağlamak ve araçları noksansız bulundurmakla yükümlü olduğu İş Kanununun 77.maddesinin açık buyruğudur.Yerel Mahkemenin hükmüne esas aldığı 28.04.2005 günlü bilirkişi raporunda; olayda kazaya karışan üçüncü kişilerin toplam olarak %85, işçinin ise %15 oranında kusurlu olduğu davalı işverenliğin ise kusursuz olduğu belirtilerek illiyetin kesilmesi nedeniyle işveren A. A. Elektrik Santralleri Tesisleri Tic AŞ.’ne yönelik dava reddedilmiştir. Oysa hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda; bilirkişi, İş Kanununun 77.maddesinin öngördüğü koşulları göz önünde tutarak ve özellikle işyerinin niteliğine göre, işyerinde uygulanması gereken işçi sağlığı ve iş güvenliği tüzüğünün ilgili maddelerini incelemek suretiyle, işverenin, işyerinde alması gerekli önlemlerin neler olduğu, hangi önlemleri aldığı, hangi önlemleri almadığı, alınan önlemlere işçinin uyup uymadığı gibi hususlar ayrıntılı bir biçimde incelemek suretiyle kusurun aidiyeti ve oranı hiç bir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek biçimde, saptamadıkları anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, kusur raporunun, İş Kanununun 77.maddesinin öngördüğü koşulları içerdiği giderek hükme dayanak alınacak nitelikte olduğu söylenemez. Mahkemece yapılacak iş; işçi sağlığı ve iş güvenliği konularında uzman bilirkişilere konuyu yeniden yukarıda açıklandığı biçimde inceletmek, verilen rapor dosyadaki bilgi ve belgeler ile işverenin risk nazariyesine göre sorumluluğunun bulunup bulunmadığı hep birlikte değerlendirilerek sonuca göre karar vermekten ibarettir.Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın ve özellikle, risk nazariyesine göre işverenin sorumluluğu tartışılmadan, inandırıcı güç ve nitelikte olmayan ve 77. maddenin öngördüğü koşulları içermeyen kusur raporunun hükme dayanak alınmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davacılar ile davalı G. Nakliyat Taahhüt tic Ltd. Şti.’nin temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre tarafların sair temyiz itirazlarının bilahare incelenmesine, Davacı yararına takdir edilen 450.00 YTL. duruşma Avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davacı ile davalı G. Nak. Taah.'e iadesine, 24.04.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.