Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 6418 - Karar Yıl 2008 / Esas No : 21944 - Esas Yıl 2007
MAHKEMESİ: Kocaeli 2. İş MahkemesiTARİHİ: 17/07/2007NUMARASI: 2006/398-2007/529Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe maruz kalan işçinin uğramış olduğu maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davacının maddi zararı Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından bağlanan gelirlerle karşılanmış bulunduğu gerekçesiyle maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat davasının ise kısmen kabulüne karar verilmiştir. Bu tür tazminat davaları nitelikçe Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanmayan zararların giderilmesine ilişkindir. Bu bakımından tazminat belirlenirken sürekli iş göremezlik oranı, kusur oranı ve kanuni nedenler indirildikten sonra Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından bağlanan gelirin peşin sermaye değerinin indirilmesi suretiyle tazminatın belirlenmesi gerektiği Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir. Somut olayda, mahkemece hükme esas alınan 30.04.2007 tarihli hesap raporunda, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından bağlanan gelirin peşin sermaye değeri düşüldükten sonra davacının 12.118,11.-YTL karşılanmayan zararı bulunduğu bildirilmiştir. Ancak, mahkemece, hesap bilirkişisi tarafından bildirilen davacının karşılanmayan maddi zarar miktarından, tekrar Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından bağlanan gelirin peşin sermaye değeri düşülerek, davacının tüm maddi zararı Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından bağlanan gelirlerle karşılanmış bulunduğu gerekçesi ile maddi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.Öte yandan, Olayın oluş şekline, müterafik kusur oranlarına, husule gelen elem ve ızdırabın derecesine, tarafların sosyal ve ekonomik durumuna, paranın alım gücüne, özellikle 26.06.1966 gün ve 1966/7-7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın içeriğine ve öngördüğü koşulların somut olayda gerçekleşme biçimine, hak ve nesafet kurallarına göre, hükmedilen manevi tazminat miktarının az olduğu açıkça belli olmaktadır. Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 24.04.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.