Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 5240 - Karar Yıl 2008 / Esas No : 10127 - Esas Yıl 2007
MAHKEMESİ: Ankara 1. İcra (Hukuk) MahkemesiTARİHİ: 06/03/2007NUMARASI: 2006/648-2007/172Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı (Alacaklı) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Uyuşmazlık, İİK’nun 99. maddesine dayalı olarak açılan istihkak iddiasının reddi davasına ilişkindir.Dava konusu haciz borçlu şirketin takip ve ödeme emri tebliğ adresi olan İ.B. caddesi No:384 H.adresinde 04.08.2006 tarihinde gerçekleştirilmiştir.Hacizde hazır bulunan davalı 3.kişi temsilcisi Z.K. haciz uygulanan benzin istasyonunu borçlu şirket temsilcisi H.H. G.’den 03.08.2006 tarihli noter sözleşmesi ile devraldığını ileri sürerek istihkak iddiasında bulunmuştur.Borç 22.02.2006 keşide tarihli çekten kaynaklanmaktadır.Ödeme emri haciz adresinde borçlu şirket adına devri gerçekleştiren H.H.G.’e tebliğ edilmiştir.Ayrıca alacaklı yanca Ankara 2.İcra Müdürlüğünün 2006/121 talimat sayılı dosyasından 08.05.2006 tarihinde gerçekleşen haciz sırasında aynı kişihazır bulunmuş ve malların borçlu şirkete ait olduğunu belirtmiştir.Borcun doğumundan takip ve ödeme emri tebliğinden sonra gerçekleştirilen bu devir danışıklı olup alacaklılardan mal kaçırmaya yöneliktir. Bu nedenle istihkak iddiasının samimi ve inandırıcı olmadığı açıkça ortadadır.İş yeri devrinin danışıklı olup olmadığının değerlendirilmesi İcra Mahkemesinin görevleri arasında olup bu konuda icra mahkemelerinin görevli olmadığı yolundaki gerekçede isabet yoktur. Bu durumda, davanın kabulu ile istihkak iddiasının kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davacı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 01.04.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.