Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5237 - Karar Yıl 2008 / Esas No : 10124 - Esas Yıl 2007





MAHKEMESİ: Ankara 16. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 06/02/2007NUMARASI: 2006/155-2007/73Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı(Alacaklı) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Uyuşmazlık alacaklı tarafından İİK’nun 99. maddesine dayalı olarak açılan 3.kişinin istihkak iddiasının kaldırılması istemine ilişkindir..Dava konusu taşınır mallar 15.02.2006 tarihinde borçlunun 31.12.2005 tarihine kadar kiracı olarak faaliyette bulunduğu T. J. V. Ek bina C-Blok No:2-B Ç. adresinde haczedilmiştir.Borçlu şirketin dava konusu takiplerden sonra Ankara 7.Sulh Hukuk Mahkemesinin 2005/950 Esas 1904 Karar sayılı28.12.2005 tarihli kararı ile temmerüt nedeniyle haciz adresinden tahliyesine karar verilmiş ve haciz adresi 01.01.2006 tarihinde kiralayan T. J. V. tarafından davalı 3.kişiye kiralanmıştır.Kira sözleşmesi ekinde yer alan sözleşme ile haciz adresinde bulunan borçluya ait taşınır malların borçlu tarafından fatura karşılığı davalı 3.kişiye satıldığı anlaşılmaktadır.Bu durumda bor??lu ile davalı 3.kişi arasındaki ilişki iş yeri devri niteliğinde bulunduğundan İİK’nun 44 ve Borçlar Kanunu'nun 179. maddelerinin uygulanması gerektiği açıktır. Anılan maddelerde öngörülen koşulların yerine getirildiği iddia ve ispat edilmemiştir. Gerçekten borçlu şirketin devri kayıtlı olduğu ticaret siciline bildirilerek ilan edildiği ve mal beyanının verildiğine ilişkin dosyada hiçbir kanıt yoktur.Haciz adresinden borçlunun mahkeme ilamı ile tahliye edilmesi sonuca etkili değildir.Zira borçlu haciz adresinde bulunan taşınırları takipten sonra davalı 3.kişiye satmıştır.Bu durumda; devir alacaklının haklarını etkilemeyeceği gibi, devralan davalıda Borçlar Kanununun 179. maddesi gereği işletmenin borçlarından sorumlu bulunduğundan, davanın kabulü gerekirken reddi usul ve yasaya aykırıdır. .O halde, davacı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı(Alacaklı)'ya iadesine, 01.04.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.