Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5213 - Karar Yıl 2007 / Esas No : 3977 - Esas Yıl 2007





Mahkemesi : Ankara 6. İş MahkemesiTarih : 20.12.2006No : 863-725Davacılar murisinin, iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesi davasının yapılan yargılama sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen 117.629.00YTL maddi ve manevi tazminatın yasal faiziyle birlikte davalılardan F. İnş. Ltd. Şti.'nin alınarak davacılara verilmesine, diğer davalı T. Hakkındaki davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi davacı ile davalılardan F. Ltd. Şti. vekillerince istenilmesi ve davalılardan F. Ltd. Şti. vekilince de duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 27.03.2007 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalılardan F. Ltd. Şti. vekili Avukat H.İ.K. , T. vekili Av. N.P.ile karşı taraf vekili Av. M.E. Geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan Avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı günde dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Davalılardan F. Şti. yararına takdir edilen 500.00 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacıların tüm, davalı F. İnş. San. Tic.Ltd. Şti’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,2-Dava 19.10.2004 tarihinde meydana gelen zararlandırıcı sigorta olayında ölen A. Ş.’nin hak sahiplerinin maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.Mahkemece maddi tazminata yönelik davada, davacı eşin talebinin kabulü ile çocukların maddi tazminata yönelik taleplerinin reddine, manevi tazminata yönelik olarak ise, davacı kardeşler ile eş ve çocukların manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.Varılan bu sonuç, manevi tazminata yönelik olarak davacı eş ve çocuklar bakımından hatalı olmuştur.Somut olayda, murislerinin zararlandırıcı sigorta olayı sonucu ölümü nedeniyle manevi tazminat alacaklarına karşılık davacı eş S.Ş. ’in davalı işverenlikten kendi için 3.000,00YTL, ve velayeti altındaki çocuklardan her biri için 1.000,00’er YTL ve maddi tazminatları içinde kendi ve çocukları için toplam 10.000,00-YTL maddi ve manevi tazminat alacaklarına karşılık toplam 15.000,00YTL için 05.11.2004 tarihli çeki alarak dosya içerisinde mevcut bilâ tarihli ibranameyi imzaladığı, davanın 23.05.2005 tarihinde açıldığı uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık manevi tazminatın bölünüp bölünmeyeceği noktasında toplanmaktadır.Gerçekten, hukuka aykırı bir eylem yüzünden çekilen elem ve üzüntüler, o tarihte duyulan ve duyulması gereken bir haldir. Başka bir anlatımla üzüntü ve acıyı zamana yaymak suretiyle, manevi tazminatın bölünmesi, bir kısmının dava konusu yapılması kalanın saklı tutulması olanağı yoktur. Niteliği itibariyle manevi tazminat bölünemez. Bir defada istenilmesi gerekir. Yargıtay H.G.K'nun 25.9.1996 gün ve 1996/21-397-637 karar ile 13.10.1999 gün ve 1999/21-684-818 sayılı Kararı'da bu doğrultudadır.Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın ve özellikle davacı S.Ş. Ile çocuklar Ö. ve A.Ş.’in manevi zararlarına karşılık yapılan ödemeyi kabul ederek ibraname verdikleri göz ardı edilerek, anılan davacıların manevi tazminat taleplerinin reddi yerine, manevi tazminatın bölünmeyeceği göz ardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.O halde, davalı F. İnş. San. Tic.Ltd. Şti’nin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan F. İnşaat San. Tic. Ltd. Şti.'ye iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 27.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.