Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4779 - Karar Yıl 2007 / Esas No : 20473 - Esas Yıl 2006





Mahkemesi: Ankara 2.İş MahkemesiTarih: 26.09.2006No: 1120-404Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Dava iş kazası sonucu sürekli işgöremezliğe uğrayan davacı işçinin maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa davacı 26.09.2006 günlü oturumda maddi tazminat talebini atiye bıraktığını bildirmiş,davalı vekili davacının atiye bırakma istemini kabul ederek beyanını imzası ile onamıştır.Mahkemece aynı tarihte tefhim olunan kısa kararda davacının maddi tazminat davasını atiye bırakması nedeniyle maddi tazminat istemi konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği halde, gerekçeli kararda maddi tazminat konusunda davanın yenileninceye kadar işlemden kaldırılmasına karar verildiği ve bu şekilde kısa karar ile, gerekçeli kararın aykırı olduğu zaptın ve Kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır.Öte yandan konuyla ilgili 10.4.1992 günü ve 991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde,tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 19.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.