Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 380 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 9479 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :İş MahkemesiDavacı, davalılardan işverene ait işyerinde 15.11.2000-15.07.2012 tarihleri arasında çalıştığının ve işten çıktığı tarihteki ücretinin 1.650.-TL. olduğunun tesbitine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün, davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. K A R A R Dava, davacının prime esas ücretinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulü ile davacının 15.07.2012 tarihinde işten ayrıldığı dönemde ücretinin 1.650 TL olduğunun tespitine karar verilmiştir. Sigortalının prime esas kazancının belirlenmesinde, 506 sayılı Yasanın 78 ve 5510sayılı Yasanın 82. maddelerinde belirtilen sınırlar dikkate alınarak gerçek ücretin esas alınması koşuldur. Gerçek ücretin ise işçinin imzasının bulunduğu hizmet akdi ile ücret ödeme bordrolarından saptanacağı, işçinin imzasının bulunduğu hizmet akdi, hesap pusulaları, ücret tediye bordrolarının bulunmaması durumunda işçinin yaşı, kıdemi, mesleki durumu dikkate alınarak, emsal işi yapan işçilerin aldığı ücret göz önünde tutularak gerçek ücretin belirlenmesi gerektiği, Dairemizin giderek Yargıtay'ın yerleşmiş görüşlerindendir. Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 12.10.2000 ile 09.07.2012 tarihleri arasında davalı işyerindeki çalışmalarının asgari ücret üzerinden Kuruma bildirildiği, davacının tekstil firmasında iplik makinasında usta olarak çalıştığı, ücret bordrolarının imzalı olduğu ve bildirimlerin dönem bordrolarında belirtilen ücretler üzerinden yapıldığı, bordrolarda herhangi bir ihtirazi kaydın olmadığı, mahkemece emsal ücret araştırması yapıldığı,... Ticaret ve Sanayi Odası ile Tekstil İşçileri İşveren Derneğince ,standart olanın asgari ücret olduğu bunun dışında işçinin deneyimi,fabrikanın kapasitesi gözetilerek işverenle işçi arasında ücretin belirleneceğinin belirtildiği,davacı tarafından işveren yetkili imzası ,kaşesi bulunmayan ve işçilere asgari ücretin üzerinde yapılan ödemeleri gösteren ikramiye avans listesi sunulduğu,12.10.2000 tarihli iş sözleşmesinde davacının asgari ücretle çalışmasının kararlaştırıldığı , tanıkların dinlendiği anlaşılmaktadır. Somut olayda,davacı tarafından ücret bordrolarının itirazi kayıt konulmadan imzalandığı ve imza inkarında bulunulmadığı, Kuruma bildirilen ücretin üzerinde bir ücretle çalıştığı iddiasının eşdeğer yazılı belge ile ispatlanamadığı anlaşılmakla davanın reddi yerine yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 23.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.