MAHKEMESİ :İş MahkemesiDavacı, 10/2006 - 6/2007 tarihleri arasındaki hizmetin tespitiyle, işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün, davalılardan kurum ile şirket müdürü tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.K A R A RDava, davacının 10/2006-06/2007 dönemindeki davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti ve ücret alacağından 795,00-TL'nin davalı işveren şirketten tahsili istemine ilişkindir.Mahkemece, hizmet tespiti davası açısından davanın kabulü ile, davacının 15/10/2006-31/12/2008 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde hizmet akdi çalıştığı, ancak 15/10/2006-13/06/2007 tarihleri arasındaki 239 günlük hizmetinin davalı kuruma bildirilmediği, bildirilmesi gerektiğinin tespitine, işçilik alacağı davası açısından davanın kısmen kabulü ile, 686,25 TL ücret alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı işverenden alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.Mahkeme kararı davalı ... vekili ile davalı şirket tarafından temyiz edilmiştir.1- Davalı işveren şirketin ücret alacağına yönelik temyizi bakımından;Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nda değişiklik yapan 5219 sayılı Yasa'nın 2. maddesi uyarınca 01.01.2011 tarihinden sonra, anılan yasanın 427. maddesindeki kesinlik sınırı, 1.540,00 TL’ye çıkarılmış olup, inceleme konusu karar toplam 795,00 TL tutarındaki ücret alacağının tahsili istemine ilişkin olup bu tarihten sonra verilmiş ve kesinlik sınırının altında bulunmuş olmakla, söz konusu maddelere göre hüküm kesin nitelik taşıdığından 01.06.1990 tarih ve E: 1989/3, K: 1990/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı da göz önünde tutularak, davalı işveren şirketin ücret alacağına yönelik temyizinin, kararın kesinlik sınırları içinde kalması nedeniyle REDDİNE,2- Davalı Kurum vekili ile davalı işveren şirketin hizmet tespitine yönelik temyizi bakımından;Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa'nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa'nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay'ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 14/06/2007-31/10/2008 tarihleri arasında 497 gün davalı işyerinde geçen çalışmalarının Kuruma bildirildiği, davalı işyerine ait 2007/6-2009/1. ay dönem bordrolarının getirtildiği, ücret bordrolarının bulunmadığı, bordro tanıklarının beyanlarının alındığı, davacının davalı şirketin temizlik elemanı olarak ... Tıp Merkezinde çalıştığı anlaşılmaktadır.Yapılacak iş, davacının hizmetinin geçtiği iş yeri olan... Tıp Merkezi ile davalı şirketin hangi tarihte sözleşme yaptığını, söz konusu işyerinde hangi tarihte faaliyete başlandığını tespit etmek, gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde ortaya koyduktan sonra davacının çalışmasının sürekli olup olmadığını belirleyerek elde edilecek sonuca göre karar vermekten ibarettir. Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile sadece tanık ifadelerine dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı ...'ne iadesine, 16/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.