Mahkemesi : Keşan 1. Asliye Hukuk (İş) MahkemesiTarih : 9.12.2006No : 297-402Davacı davalılardan işverenlere ait işyerinde 1.3.1976-15.4.1998 tarihleri arasında sigortalı olarak çalıştığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa zaptın 09.12,2005 günlü oturumda tefhim edilen kısa kararda “1-Davanın kabulü ile davacının 01.03.1976 tarihi ile 15.04.1998 tarihi arasında aralıksız olarak davalılar yanında çalıştığının ve bu sürenin sigortalılık süresi olduğunun tesbitine.” gerekçeli kararında ise “1- Davanın kısmen kabul kısmen reddi ile davacının 01.01.1997 tarihleri ile 13.06.2003 tarihine kadar davalının yanında işçi olarak aralıksız çalıştığının tesbiti ile bu dönemin sigortalılık süresi olarak tesbitine.” şeklinde yazıldığı kısa karar ile gerekçeli kararın birbirine aykırı olduğu tutanağın ve Kararın incelenmesinden açıkca anlaşılmaktadır. Öte yandan konuyla ilgili 10.4.1992 günü ve 991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde,tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazların kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına. temyiz harcının istek halinde davacı ile davalı işverene iadesine, 01.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.