Mahkemesi : İstanbul 5.İş MahkemesiTarih : 10.06.2008No : 44-363Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle, davalılardan Obitaş A.Ş. hakkında açılan davanın feragat nedeniyle reddine, 42.316.43 TL maddi ve manevi tazminatın yasal faiziyle birlikte diğer davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi davacı ile davalılardan S.S.İ. Alüminyumcular Toplu İşyeri Yapı Koop. Vekillerince istenilmesi ve davalılardan S.S.. Alüminyumcular Toplu İşyeri Yapı Koop. vekilince de duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 03.03.2009 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalılardan S.S.İ. Alüminyumcular Toplu İşyeri Yapı Koop.vekili Avukat Z.İ.ile karşı taraf vekili Av.A.Y.Y. geldiler. Diğer davalı adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan Avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı gün Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici sebeplere temyizin kapsamı ve temyiz nedenlerine göre, davacı ile davalı kooperatifin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine.2- Dava 16.11.1994 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu bakıma muhtaç ve %100 oranında sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.Mahkemece davalılardan O.Birlik İnş. Ve Taah. AŞ yönelik maddi tazminat davasının feragat nedeniyle reddine, 38.316,43TL maddi tazminat ile 4.000,00-TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizle davalı SS. İ.Alüminyumcular Toplu İşyeri Yapı Kooperatifinden tahsiline karar verilmiş ve bu karar süresinde davacı ile davalı kooperatif avukatı tarafından temyiz edilmiştir.Zararlandırıcı sigorta olayı sonucu davacının % 100 oranında meslekte kazanma gücünü kaybettiği ve başkasının bakımına muhtaç olduğu uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık, davacının taraf olmadığı rücu davasındaki bakıcı giderinin hesaplanmasına ilişkin hesap tarzının, sigortalının açtığı tazminat davasında bağlayıcı olup olmadığı giderek bakıcı giderinden kaynaklanan zararın, meslekte kazanma gücü kaybından doğan zararın %50 sinden fazla olup olamayacağı noktasında toplanmaktadır. 506 Sayılı yasanın 20/son maddesinde “sürekli kısmi veya sürekli tam iş göremez durumdaki sigortalı başka birisinin sürekli bakımına muhtaç ise sürekli iş göremezlik geliri %50oranında artırılacağı ” düzenlenmiştir. Ne var ki bu düzenleme 506 sayılı yasanın 26.maddesine göre kurumun açacağı rücu davalarında istenebilecek tazminatın belirlenmesinde dikkate alınabilir. Çünkü kurum halefiyet prensibi gereği,işverenden ancak, iş kazası sonucu bağladığı gelirin 506 sayılı yasanın 22.maddesine göre hesaplanacak peşin sermaye değerini isteyebilir. Sigortalı tarafından iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik nedeniyle işverene yönelik olarak açılan tazminat davaları ise Sosyal Sigortalar Kurumunca karşılanmayan zararın giderilmesini amaçlar. Davanın bu niteliğine göre bakıcı giderinin, meslekte kazanma gücünün kaybından doğan zararın %50 si ile sınırlandırılamayacağı, bakıcı giderine ilişkin zararın tamamının hesaba katılması gerektiği açıktır. Öte yandan bakıma muhtaçlık Zararlandırıcı sigorta olayı sonunda ortaya çıktığına göre bakım giderinin de olay tarihinden itibaren hesaplanması gerektiği dolayısıyla bilinen devrede de bakıcı giderinden kaynaklanan zararın hesaplamada dikkate alınması gerektiği ortadadır. Öte yandan maddi tazminatın bir bölümüne yönelik talebin reddinin, S.G.K.Başkanlığı tarafından sigortalıya bağlanan gelirlerde katsayı değişmesi nedeniyle meydana gelen artışlar sonucu yeniden hesaplanan peşin sermaye değerinin indirilmesinden kaynaklanmasına, davacının dava açarken bu hususları bilmesinin mümkün bulunmamasına göre maddi tazminatın kısmen reddi nedeniyle davalı yararına vekâlet ücreti takdiri de hatalı olmuştur.Davacının manevi tazminat istemi ile ilgili olarak kurulan hükme yönelik temyize gelince; Davacının İstanbul 8.İş Mahkemesine 2001/46 Esas sayılı dosya ile fazlaya ait haklarını saklı tutmak suretiyle davalılardan O.Birlik İnş. Ve Taah. AŞ aleyhine 4.000,00--TL’lik manevi tazminat davası açtığı ve 2000,00-TL manevi tazminatın hüküm altına alındığı kararın kesinleştiği uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık manevi tazminatın bölünüp bölünmeyeceği noktasında toplanmaktadır.Gerçekten, hukuka aykırı bir eylem yüzünden çekilen elem ve üzüntüler, o tarihte duyulan ve duyulması gereken bir haldir. Başka bir anlatımla üzüntü ve acıyı zamana yaymak suretiyle, manevi tazminatın bölünmesi, bir kısmının dava konusu yapılması kalanın saklı tutulması olanağı yoktur. Niteliği itibariyle manevi tazminat bölünemez. Bir defada istenilmesi gerekir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 25.9.1996 gün ve 1996/21-397-637 karar ile 13.10.1999 gün ve 1999/21-684-818 sayılı kararı da bu doğrultudadır.Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın ve özellikle manevi tazminatın bölünmezliği nazara alınmadan 4.000,00TL manevi tazminata karar verilmesi isabetsiz olduğu gibi, kesinleşen dosyada müteselsil borçlulardan davalı O.Birlik İnş. Ve Taah. AŞ aleyhine manevi tazminata karar verilmiş olmakla, davalı kooperatif aleyhine hükmolunan manevi tazminatın tahsilde tekerrüre yol açmamak kaydıyla tahsiline karar verilmek gerekirken mükerrer tahsile yol açar biçimde yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde, davacı ile davalı SS. İ.Alüminyumcular Toplu İşyeri Yapı Kooperatifinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ. Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, Davacı ile Davalılardan S.S.İ.Alüminyumcular Toplu İşyeri Yapı Koop. yararına takdir edilen 625.00 TL. duruşma Avukatlık parasının karşılıklı olarak birbirlerine yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 03.03.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.