MAHKEMESİ: Çeşme Asliye Hukuk (İş) MahkemesiTARİHİ: 06/05/2008NUMARASI: 2008/49-2008/205Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen 23.000-TL manevit tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi davacılar ile davalılardan O.İnşaat Tic. A.Ş, M. Ş. D.ve İ.Y. vekillerince istenilmesi ve davalılardan O. İnşaat Tic. A.Ş, M.Ş.D. ve İ. Y. vekillerince de duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 3.3.2009 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalılardan O.İnşaat Tic. A.Ş, M.Ş.D.ve İ.Y.vekili Av. S.P. geldi. Karşı taraf ile diğer davalılar adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan Avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı gün Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği konuşulup düşünüldü, ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Dava 19.07.2001 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerinin maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.Mahkemece davalılar E.Ü.Çiçekçilik Seracılık AŞ ile G.A.’a yönelik davanın kusurları bulunmadığından, diğer davalılar bakımından ise maddi tazminat isteminin, maddi zarar sigorta tahsisleri ile karşılandığından reddine, manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulü ile davalılar O.İnş. Tic. AŞ, M.Ş.D., İ.Y.’ten tahsiline karar verilmiş ve bu karar süresinde davacılar ile davalılar O.İnş. Tic. AŞ, M.Ş.D.ve İ.Y.in avukatları tarafından temyiz edilmiştir.Zararlandırıcı olaya maruz kalan işçinin, davalı O. İnş. Tic. AŞ’ne ait otelin bahçe bakım işlerinin yapımını üstlenen davalı E.Ü.Çiçekçilik Seracılık AŞ’nin işçisi olup, bahçe bakım ve sulama işlerinde çalıştığı, olay günü işyerinde, sulama görevini yapmakta iken aynı mahalde bahçe içerisinden geçen su tesisatındaki arızayı gidermeye çalışan otelin teknik servis elamanlarının kullandıkları kaynak makinesinin kablosunu ıslanmaması için kenara koymak isterken elinin elektrot maşasına teması ile elektriğe kapılması ile iş kazası sonucu öldüğü anlaşılmaktadır.26.04.2005 günlü bilirkişi raporunda; olayda O.İnş. Tic. AŞ’nin % 20, otelin teknik müdürü olan M.Ş. D.ın %30, otelin tesisatçısı olan İsa Yüksek %25, işçinin ise %25 oranında kusurlu olduğu, E.Ü.Çiçekçilik Seracılık AŞ’nin kusurunun bulunmadığı belirtilmiştir. İnsan yaşamının kutsallığı çevresinde işveren, işyerinde işçilerin sağlığını ve işgüvenliğini sağlamak için gerekli olanı yapmak ve bu husustaki şartları sağlamak ve araçları noksansız bulundurmakla yükümlü olduğu İş Kanununun 77.maddesinin açık buyruğudur.Oysa hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda; bilirkişiler, İş Kanununun 77.maddesinin öngördüğü koşulları göz önünde tutarak ve özellikle işyerinin niteliğine göre, işyerinde uygulanması gereken İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Tüzüğünün ilgili maddelerini incelemek suretiyle, işverenin, işyerinde alması gerekli önlemlerin neler olduğu, hangi önlemleri aldığı, hangi önlemleri almadığı, alınan önlemlere işçinin uyup uymadığı gibi hususlar ayrıntılı bir biçimde incelemek suretiyle kusurun aidiyeti ve oranı hiç bir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek biçimde, saptamadıkları, kazalının işvereni olan E.Ü. Çiçekçilik Seracılık AŞ’nin diğer davalıya ait otel işyerinde çalıştırdığı işçisinin sağlıklı ve güvenli bir ortamda çalıştırılmasını sağlama yükümlülüğünü göz ardı ettikleri anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, E.Ü. Çiçekçilik Seracılık AŞ’ne bir miktar kusur vermeyen kusur raporunun, İş Kanununun 77.maddesinin öngördüğü koşulları içerdiği giderek hükme dayanak alınacak nitelikte olduğu söylenemez.Öte yandan dava, nitelikçe Sosyal Güvenlik Kurumunca karşılanmayan zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Bu bakımdan, mükerrer ödemeyi ve haksız zenginleşmeyi önlemek için, hak sahiplerine bağlanan gelirin hüküm tarihine en yakın tarihte belli olan verilere göre hesaplanarak Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından bildirilen peşin sermaye değerinin Kurumdan sorulmak sureti ile tazminattan indirilmesi gerektiği açıktır. İş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerinin tazminatının hesaplanmasında ise hüküm tarihine en yakın tarihte belli olan verilerin esas alınması gerekir. Zaman içerisinde ücret ve diğer unsurlar değiştiğinden, yeni ve bilinen dönemlerin esas alınması zorunludur. Kaldı ki, somut olayda sigortalının asgari ücretle çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılan 12.10.2006 tarihli hesap raporu hükme esas alınmıştır. Asgari ücret kamu düzenine yönelik olduğundan, hakim bu hususu re'sen nazara almakla yükümlüdür. Öte yandan hüküm tarihinde, 01.01.2008 tarihinde yürürlüğe giren asgari ücretlerin geçerli olduğu ortadadır. Mahkemece yapılacak iş; işçi sağlığı ve iş güvenliği konularında uzman bilirkişilere konuyu yeniden yukarıda açıklandığı biçimde inceletmek, verilen rapor dosyadaki bilgi ve belgelerle birlikte değerlendirilmek, hüküm tarihine en yakın tarihte belli olan veriler nazara alınarak yeniden hak sahiplerinin tazminatını hesaplatmak ve hesaplanan bu zarardan hüküm tarihine en yakın tarihte belli olan veriler dikkate alınarak Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından bildirilen peşin sermaye değeri indirilmek ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın ve özellikle, inandırıcı güç ve nitelikte olmayan. 77.maddenin öngördüğü koşulları içermeyen kusur raporunun hükme dayanak alınmak ve tazminatın belirlenmesinde hüküm tarihine en yakın tarihte belli olana verilerin esas alınması gerektiği göz ardı edilmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davacılar ile temyiz eden davalılar O.İnş. Tic. AŞ, M.Ş.D., İ.Y.’in temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların sair temyiz itirazlarının ilerde incelenmesine, temyiz eden davalılar Avukatı yararına takdir edilen 625.00-TL duruşma Avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde temyiz eden taraflara iadesine, 03.03.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.