Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 2992 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 2509 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ : Ankara 4. İş MahkemesiTARİHİ : 05/12/2012NUMARASI : 2011/991-2012/1890Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 15/06/2005-21/07/2011 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. K A R A R1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,2-Dava, davacının 15/06/2005-21/07/2011 tarihleri arası davalı nezdinde çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.Mahkemece, davanın kabulü ile davacının, davalı işverene ait ticari taksi işletmesi işyerinde 15/06/2005-21/07/2011 tarihleri arası 2114 gün iş sözleşmesi ilişkisi ile aylık 1.500,00 TL net ücret üzerinden çalıştığının tespitine karar verilmiştir.Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa'nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa'nın 86/8. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay'ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Öte yandan mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı 6100 sayılı HMK 297 (1086 sayılı HUMK 388.mad.) maddesinde belirtilmiştir. Hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait her hangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.Dosyadaki kayıt ve belgelerden, tanık beyanlarında davacının davalıya ait ticari takside, kolunun kırılması nedeniyle raporlu olduğu 2 aylık süre ile cezaevinde kaldığı 20-25 günlük süre hariç sürekli çalıştığını belirttikleri, davacıya ait hizmet cetvelinde 31/07/2009-26/08/2009 tarihleri arası dava dışı yerden 27 günlük bildirim yapıldığı, 15/02/2007-07/03/2007 tarihleri arası cezaevinde kaldığı anlaşılmaktadır.Somut olayda, dava dışı yerden yapılan 27 günlük bildirimin dışlanmadığı, öte yandan raporlu geçen 60 günlük süre dışlanmış ise de, raporlu olan bu sürelerin hangi tarihler arasında geçtiğinin belirtilmemesi hükmün infazında tereddüt yaratacak mahiyette olduğu görülmektedir.Yapılacak iş, davacının hangi tarihler arasında raporlu olduğu tespit edilerek bu sürelerle birlikte, cezaevinde geçen süre ve dava dışı yerden yapılan bildirimleri de dışlayarak sonucuna göre karar vermekten ibarettir. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme sonucunda yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalı S.. K..'a iadesine 24/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.