Mahkemesi : Gaziantep İş MahkemesiTarih : 23.03.2006No : 615-299 Davacı, Ş. Apt. yönetimine idari paranın kesildiği tarihte ne kiracı ne de kat maliki olarak oturduğunu bu yüzden borçlu olmadığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Dava Kurum tarafından resen tahakkuk ettirilen idari para cezası ve bu idari cezanın gecikme zammının takibi sırasında düzenlenen ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.Bu yönüyle davanın yasal dayanağı belirgin olarak 3917 sayılı Yasanın 4. maddesi ile 4792 sayılı Yasanın 6. maddesine eklenen son fıkrası ile 506 sayılı Yasanın 140. maddesidir. Anılan 6. maddenin son fıkrasına göre, yapılan ölçümlemeden dolayı prime yönelik uyuşmazlığın İş Mahkemesinde, 140. maddeden kaynaklanan uyuşmazlığın ise Sulh Ceza Mahkemesinde görüleceği maddelerin içeriğinden açıkça anlaşılmaktadır. Bu nedenle idari para cezası ile ilgili uyuşmazlığın çözüm yerinin Sulh Ceza Mahkemesi olduğu göz önünde tutularak, görevsizlik kararı verilmesi gerektiği açık-seçiktir.Mahkemece, yapılacak iş, istem hakkında görevsizlik kararı vermekten ibarettir. Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidirO halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.02.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.