Mahkemesi : İstanbul 5. İş MahkemesiTarih : 18.07.2006No : 895-733Davacılar murisinin, iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Davalılardan T.T. A.Ş. temyizine gelince; Uyuşmazlık, iş kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminatın davalılara ödetilmesine ilişkindir. Mahkemece, davacıların murisinin geçirdiği iş kazası nedeniyle kararda yazılı maddi ve manevi tazminatın davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş ise de, davalı T.T. A.Ş. hakkında kurulan hüküm doğru değildir. Gerçekten, bir iş kazası sonucu zarara uğrayan hak sahiplerinin tazminat davası, işveren veya kusurlu 3.kişilere karşı yöneltilir. Bundan başka, aracı olarak nitelendirilen kişilerce işe alınan işçilerin veya hak sahiplerinin uğrayacakları Zaralardan dolayı asıl işverenin aracı ile birlikte sorumlu olacağı 4857 sayılı Yasa’nın 2.maddesi gereğidir. Somut olayda çözümlenmesi gerekli sorun, T.T. A.Ş. ile davalı A.D. Arasındaki hukuki ilişkinin işveren-aracı veya üst-alt işveren biçiminde olup olmadığıdır. 1475 sayılı İş Kanununun 1-son ve 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 87/2. maddesindeki açıklamalar ışığında aracıdan (taşeron) söz edebilmek için öncelikle üst işveren ve bunun tarafından ortaya konulan bir iş olmalı ve görülmekte olan bu işin bölüm ve eklentilerinden bir iş alt işverene devredilmelidir. Buna karşın, bir işin bütünüyle bir işverene devri durumunda veya anahtar teslimi denilen biçimde işin verilmesi durumunda, artık üst-alt işveren ilişkisi söz konusu olamaz. Dava konusu olayda, Davalı T.T. A.Ş. 28.10.2004 tarihli sözleşme ile çatı onarımı işini davalı A.D.’ya ihale ettiği, böylece işin anahtar teslimi sureti ile devrinin söz konusu olduğu ortaya çıktığından, aralarındaki hukuki ilişki işveren-aracı olarak nitelendirilemez. İşin bir bölümü yerine, tümüyle devrolunduğu durumda, işi devreden kişinin işverenlik sıfatı ortadan kalkacağından sorumluluğuna gidilemez. Öte yandan, inandırıcı güç ve nitelikte bulunmayan ve özellikle dosya içeriğine uygun olmayan gerekçelerle davalı T.T. A.Ş.’ne kusur izafe eden kusur raporu hükme dayanak alınmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması da usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. Mahkemece yapılacak iş, işgüvenliği uzmanı olan bilirkişi kurulundan rapor alınarak davacılar murisi sigortalı işçi ile davalı işveren A.D. arasındaki kusur dağılımını yeniden tesbit etmek ve elde edilecek sonuca göre maddi ve manevi tazminat miktarlarını belirlemek, Davalı T.T. A.Ş. hakkındaki davayı reddetmekten ibarettir. O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 26.02.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.