MAHKEMESİ : Tokat 1. İş MahkemesiTARİHİ : 24/09/2013NUMARASI : 2012/239-2013/315Davacı, 506 sayılı kanun kapsamındaki sigortalılık süreleri ile çakışan 2926 sayılı kanuna tabi tarım bağkur sigortalılık günlerinin iptaline, kurumca iptal edilen SSK kapsamında ki sigortalılığın geçerli olduğunun tespitine, 506 sayılı kanun hükümlerine göre yaşlılık aylığına hak kazanıldığının tespitine ve aylıkların hak ediş tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. K A R A R Dava, davacının 506 sayılı kanun kapsamındaki sigortalılık süreleri ile çakışan 2926 sayılı kanuna tabi tarım bağkur sigortalılık günlerinin iptaline, kurumca iptal edilen SSK kapsamında ki sigortalılığın geçerli olduğunun tespitine, 506 sayılı kanun hükümlerine göre yaşlılık aylığına hak kazanıldığının tespitine ve aylıkların hak ediş tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kabulüne karar verilmiştir. Dosyaki kayıt ve belgelerden; Kurumca resen 1.5.1996 tarihinden itibaren davacının tarım bağkur tescilinin yapıldığı, prim borcu bulunması nedeniyle 30.11.1998 tarihi itibarı ile durdurulup, 1.5.2008 tarihinden itibaren yeniden girişinin yapıldığı, davacının tarım bağkur sigortalılığı devam ederken 13.11.2008 tarihinde 4/a kapsamında çalışmasının başladığı, Kurumca 28.2.2011 tarihine kadar tarım bağkur sigortalı kabul edildiğinden 4/a kapsamındaki sigortalılığının geçersiz sayıldığı ve yaşlılık aylığı koşullarının da oluşmadığından talebinin reddedildiği anlaşılmaktadır. İhtilaflı dönem itibariyle uygulanması gereken 1.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı yasanın 53/1 maddesinde "Sigortalının, 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a), (b) ve (c) bentlerinde yer alan sigortalılık nedenlerinden birden fazlasına aynı anda tâbi olmasını gerektirecek şekilde çalışması halinde; öncelikle (c) bendi kapsamında, (c) bendi kapsamında çalışması yoksa ilk önce başlayan sigortalılık ilişkisi esas alınarak sigortalı sayılacağı" bildirilmiştir. 3.2.2011 tarihli 6111 Sayılı Yasanın 33. maddesi ile değiştirilen ve 01.03.2011 tarihinde yürürlüğe giren 5510 Sayılı Yasanın sigortalılık hallerinin birleşmesi başlıklı 53/1. maddesinde ise "Sigortalının, 4. maddenin birinci fıkrasının (a), (b) ve (c) bentlerinde yer alan sigortalılık hallerinden birden fazlasına aynı anda tabi olmasını gerektirecek şekilde çakışması halinde, öncelikle aynı maddenin birinci fıkrasının (c) bendi kapsamında, (a) ve (b) bentlerinde yer alan sigortalılık statülerine tabi olacak şekilde Kanun kapsamına girmesi halinde ise aynı maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında sigortalı sayılacağı" belirtilmiş ve aynı yasanın Geçici 33. maddesinde ise "Kanunun 53 üncü maddesinin birinci fıkrasında bu maddenin yürürlük tarihi itibarıyla yapılan değişiklikler, bu değişikliklerin yürürlüğe girdiği tarihten öncesi için uygulanmaz”hükmü getirilmiştir. Somut olayda davacının tarım bağ-kur sigortalılığı 1.5.2008 tarihinde başlamış olup, 4/a kapsamındaki sigortalılığı ise 13.11.2008 tarihinden itibaren başlamıştır.Davacının önceden başlayan sigortalılığı Tarım Bağ-Kur sigortalılığı olduğundan 5510 sayılı Yasanın 53/1 maddesi uyarınca kaydın terkin edildiği 28.2.2011 tarihine kadar geçerli olan sigortalılık Tarım Bağ-Kur sigortalılığıdır. Davacının bu sürelerdeki Tarım Bağ-Kur sigortalılığının iptaline karar verilmesi doğru değildir. Yapılacak iş, davacının 1.5.2008 tarihinde başlayan zorunlu 2926 Sayılı Yasa'ya tabi sigortalılığının bulunması nedeniyle önceden başlayıp devam eden sigortalılık 2926 Sayılı Yasa'ya tabi sigortalılık olduğundan, çakışan dönem olan 13.11.2008-28.2.2011 tarihleri arasında tarım bağ-kur sigortalısı olduğunun kabulü ile yaşlılık aylığı koşullarının buna göre değerlendirilmesinden ibarettir. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hatalı değerlendirme sonucu hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde, davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 01.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.