MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 17. İş MahkemesiTARİHİ : 20/02/2014NUMARASI : 2013/602-2014/50Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. K A R A R 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine, 2-Dava, davacının Nisan/2000-25.9.2006 tarihleri arasında davalı apartman işyerinde kapıcı olarak çalıştığının tesbiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının 1.11.2000-25.9.2006 tarihleri arasında tam gün esasına göre çalıştığının tesbitine karar verilmiştir. Somut olayda, mahkemece, davacının tesbitine karar verilen tarihler arası dönemde davalı işyerinde hizmet akdine dayalı çalıştığının kabulü yerindedir. Ancak, mevcut tanıklar beyanlarında, davacının günde bir defa çöp toplama, haftada iki defa apartman temizlik işini yaptığını ifade etmişlerdir.Davacının yaptığı işe göre çalışması (part-time) kısmi-zamanlı olduğundan bir günde kaç saat çalıştığı, giderek haftalık ve aylık çalışma süreleri belirlenmeden hüküm kurulması hatalı olmuştur. Yapılacak iş, davacının kabul edilen tarihler arasında part-time çalıştığını kabul ederek, davacının sürekli olarak bir günde kaç saat çalıştığı, giderek haftalık ve aylık çalışma süreleri belirlenmeli, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesi gereğince 7.5 saat çalışma bir günlük çalışma hesabı ile kaç işgücüne karşılık olduğu hususunda bilirkişiden rapor alınarak sonucuna göre karar vermekten ibarettir. Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan O.. Y..'ne iadesine 01/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.