Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21566 - Karar Yıl 2007 / Esas No : 19388 - Esas Yıl 2007





Mahkemesi : Gaziantep 2. İş MahkemesiTarih : 11.7.2007No : 1377-352Davacı 10.8.1983-15.8.2005 tarihleri arasında tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, mahkemenin yetkisizliğine karar vermiştir.Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Dava, nitelikçe kurum işleminin iptali ve sigortalılık süresinin tesbitine ilişkindir. Bu yönüyle uyuşmazlığın 1479 sayılı Bağ-Kur Kanunu'ndan kaynaklandığı açık olup Bağ-Kur Kanunu'nda yetki ile ilgili bir düzenlemenin bulunmadığı, bu durumda uyuşmazlığın 5521 sayılı Yasa'nın 15. maddesinin yollamada bulunduğu Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 9.ve 17. maddeleri gereğince çözümlenmesi gerektiği ortadadır. HUMK'nun 9. maddesine göre Kurum merkezinin bulunduğu Ankara İş Mahkemesinde dava açabileceği gibi 17. maddesine görede şubenin bulunduğu Gaziantep İş Mahkemesinde de dava açılabilir. Uyuşmazlığın şubenin işleminden kaynaklanmasına gerek yoktur. Zira Kurumu temsilen kurum avukatlarının şubenin bulunduğu yerde kurum aleyhine açılan davaları takibe yetkili oldukları açıktır. Tersinin kabulü halinde Anayasanın 141 ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 77. maddelerinin öngördüğü emredici nitelikteki hükümleri göz ardı edilmiş olurki bu hususun hukukça korunmasına olarak bulunmadığıda tartışmasızdır. Somut olayda, davacının şubenin bulunduğu yerde, yetkili mahkemede dava açtığı dosyadaki bilgi ve belgelerden açıkça anlaşılmaktadır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın dava dilekçesinin yetki yönünden reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 3.12.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.