Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20838 - Karar Yıl 2007 / Esas No : 17959 - Esas Yıl 2006





MAHKEMESİ: İskenderun İcra MahkemesiTARİHİ: 07/09/2006NUMARASI: 2006/710-2006/904Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı (Alacaklı) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin REDDİNE karar vermiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. Uyuşmazlık alacaklının İİK.99. maddesine dayalı olarak açtığı, 3. kişinin istihkak iddiasının reddi istemine ilişkindir.Dava konusu taşınır mallar 24.3.2006 tarihinde borçluların takip ve İcra Müdürlüğüne bildirdikleri işyeri adresinde haczedilmiştir. Haciz sırasında, borçlulara ait "D. Giyim" ünvanlı işyeri tabelasının mahalde asılı olduğu ve davacı 3. kişi işyeri önceden borçlulara ait iken ayrıldıklarını ve işyerinin 2006 yılı birinci ayında kendisi tarafından açıldığını belirtmiştir. Bu durumda İIK 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyle davacı alacaklı yararınadır. İcra Müdürlüğünün hatalı işlemi sonucu alacaklının dava açmak zorunda bırakılması ispat külfetinin yer değiştirmesine neden olmaz.. İspat külfeti davalı 3. kişiye ait olup karine aksini kesin ve güçlü delillerle ispatlaması gerekmektedir.Dosya içerisinde mevcut 13.7.2006 tarihli İskenderun Belediyesince yazılan yazıda haciz adresinde borçluya ait "D. Giyim" ünvanlı işyerinde 22.3.2006 tarihinde borç doğumu ve takip tarihinden sonra davalı 3. kişi tarafından "Ö. Giyim" ünvanı adı altında işyeri işletmek istediğinin bildirildiği belirtilmiştir.Haciz tutanağı ile saptanan hususlar davalı 3. kişi beyanı ve Belediyeye ait anılan yazılar birlikte değerlendirildiğinde yapılan işlemlerin alacaklılardan mal kaçırma amacıyla danışıklı işyeri devri niteliğinde bulunduğu ve bu durumun davalı alacaklı yönünden bir sonuç doğurmayacağı açıktır. Bu nedenlerle davacı alacaklının açtığı davanın kabulü gerekirken reddi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davacı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya (Alacaklı) iadesine, 20.11.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.