MAHKEMESİ: Erzurum 1. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 06/07/2006NUMARASI: 2005/813-2006/358Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki taraf vekilleri tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve bozma nedenine göre, davalının temyiz isteminin reddine,2-Uyuşmazlık 3.kişinin İİK.'nun 96 ve onu izleyen maddelerine dayalı istihkak davasına ilişkindir. Davacı 3.kişi 04.10.2005 tarihinde haczedilen B. Sant.ve ekipmanlarının 13.05.2004 tarihli Finansal Kiralama Sözleşmesi ile borçlu firmaya kiraladığını ve mülkiyetin kendisine ait olduğundan bahisle üzerine konulan haczin kaldırılmasını talep etmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Yargılama sırasında yapılan keşif ve sonrasında alınan bilirkişi raporu .davalı alacaklı tarafından delilolarak sunulan ,İstanbul Asliye 6.Ticaret Mahkemesinin 2001/1721 Esas 2002/869 Karar sayılı dosyası birlikte değerlendirildiğinde, dava konusu beton santralinin öncesinde B. Finansal Kiralama Şirketine ait iken 20.07.1999 tarihli Finansal Kiralama Sözleşmesi ile A.İnş. Aş'ne kiralandığı ,daha sonra kiracının edimlerini yerine getirmediğinden sözleşmenin feshi ile malın iadesini yukarda belirtilen dava dosyası ile talep edildiği ve yargılama sonunda beton santralin davacı B. Finansal şirketine iadesine karar verildiği ,hiçbir zaman borçlu şirketin mülkiyetine geçmediği anlaşılmaktadır 3326 Sayılı Finansal Kiralama Kanunun 9 maddesine göre finansal kiralama .sözleşmesinin konusu malın mülkiyetinin kiralayan şirkete ait olması gerekir. Emredici nitelikteki bu hüküm aynı zamanda finansal kiralama sözleşmesinin geçerlilik koşuludur. Somut olayda uyuşmazlık, davacının kiraladığı beton santralinin maliki olup olmadığı ve bu bağlamda dava dayanağı finansal kiralama sözleşmesinin geçerli veya geçersiz olduğunun belirlenmesi oluşturmaktadır. Davacı 3.kişi dava konusu beton santralini 17.05.2004 tarihli fatura ile A.İnş.Aş 'den satın aldığını belirmiş ve buna ilişkin faturasını sunmuş ise de bu tarihte anılan firma malik olmadığı için davacıya yapılan satışta geçersizdir.Ne var ki daha sonra sunulan 21.052004 tarihli fatura ile beton santralinin mülkiyeti asıl maliki B. Finansal Kiralama Şirketince A.firmasına devredilmiş ve bu tarihte anılan firma malik olmuştur. Bu durumda başlangıçta satıcının malik olmaması nedeniyle geçersiz olan 17.05.2004 tarihli satış sözleşmesi ,satıcının daha sonra mülkiyeti kazanması ile geçerli hale gelmiştir.Buna bağlı olarak davacı firma 13.05.2004 tarihli Finansal kiralama Sözleşmesi sırasında her ne kadar malik değilse de bundan 4 gün sonra 17.05.2004 tarihinde mülkiyet hakkını kazanmış olduğundan bu sözleşmede geçerli hale gelmiş 04. 10.2005 tarihli haciz ve davanın açıldığı 28 .11.2005 tarihinde davacı 3.kişi mülkiyet hakkına sahiptir. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan hatalı tesbit ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine,12.02.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.