Y A R G I T A Y İ L A M IİNCELENEN KARARINMAHKEMESİ : İstanbul 2. İş MahkemesiTARİHİ : 10/12/2014NUMARASI : 2010/570-2014/856Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. K A R A R1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm, davalıların ise, aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine, 2-Dava, davacının 01/05/1999-16/01/2010 tarihleri arası davalı nezdinde geçen ve Kuruma eksik bildirilen sürelerin tespiti ile sigorta primine esas kazancın belirlenmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacının 30/01/2003-16/01/2010 tarihleri arası davalı işveren nezdinde kesintisiz çalıştığının tespitine, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir. Bu tür hizmet tespitine yönelik davaların kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği, Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş ictihadı gereğidir. Yasal dayanağı 5510 sayılı Yasanın 86/8. ve 506 sayılı Kanunun 79/10. maddeleri olan bu tür davalarda çalışma olgusu hiç bir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak sağlıklı bir biçimde belirlendikten sonra ücret konusu üzerinde durulmalıdır. Dosyadaki kayıt ve belgelerden; makineci olarak çalıştığı belirtilen davacı adına, 30/01/2003 tarihli ve imzalı işe giriş bildirgesinin davalı işveren tarafından Kuruma verildiği, hizmet döküm cetvelinde 30/01/2003-16/01/2010 tarihleri arasında davalı tarafından asgari ücret üzerinden kısmi bildirim yapıldığı, 2005, 2006, 2008 ve 2009 yıllarına ücretsiz izin formları ile Kuruma ibraz edilen eksik gün bildirim belgeleri imzalı olup davacı adına yapılan bildirimlerle uyumlu olduğu, 2007 ve 2008 yıllarına ait olan ve dosyaya sunulan imzalı bordrolarda ücretin asgari ücret olarak belirlendiği, davalı tarafından gösterilen bordro tanıkları, davacının 2003 yılında çalışmaya başladığını, işyerinde ücretsiz izin uygulaması olduğunu ve davacının asgari ücretle çalıştığını, yine davacı tarafından gösterilen bordro tanıklarından İzzet Akıllı isimli şahıs, davacının işyerinde giriş çıkış yaparak aralıklı olarak çalıştığını, diğer tanıklar ise tarih belirtmeden davacının çalıştığını beyan ettikleri anlaşılmaktadır. Somut olayda, davacı adına düzenlenen ücretsiz izin belgeleri imzalı olup, hem eksik gün formları ile hemde Kuruma yapılan bildirimlerle örtüştüğü, yine dosyaya sunulan imzalı ücret bordrolarında ücretin asgari ücret olarak belirlendiği, yazılı belgelerin aksinin tanık beyanlarıyla ispat edilemeyeceği ancak yine yazılı belgelerle ispat edilebileceği, bu belgelerinde aksinin ispat edilemediği, dolayısıyla söz konusu yazılı belgeler dikkate alınmadan yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olmuştur. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya ve davalılardan Ahmet Uzun'a iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine 16/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.